091 - 100
Ψαλμός 91
Αγαθόν το εξομολογείσθαι τω Κυρίω και ψάλλειν τω ονόματι σου, Ύψιστε.
Του αναγγέλλειν το πρωί το έλεος σου και την αλήθειαν σου κατά νύκτα, εν
δεκαχόρδω ψαλτηρίω μετ΄ ωδής εν κιθάρα. Ότι εύφρανας με, Κύριε, εν τοις
ποιήμασι σου και εν τοις έργοις των χειρών σου αγαλλιάσομαι. Ως
εμεγαλύνθη τα έργα σου Κύριε• σφόδρα εβαθύνθησαν οι διαλογισμοί σου.
Ανήρ άφρων ου γνώσεται και ασύνετος ού συνήσει ταύτα. Εν τω ανατείλαι
αμαρτωλούς ωσεί χόρτον και διέκυψαν πάντες οι εργαζόμενοι την ανομίαν.
΄Οπως αν εξολοθρευθώσιν εις τον αιώνα του αιώνος. Συ δε Ύψιστος εις τον
αιώνα, Κύριε. Ότι ιδού οι εχθροί σου, Κύριε, ότι ιδού οι εχθροί σου
απολούνται και διασκορπισθήσονται πάντες οι εργαζόμενοι την ανομίαν. Και
υψωθήσεται ως μονοκέρωτος το κέρας μου και το γήρας μου εν ελαίω πίονι.
Και επείδεν ο οφθαλμός μου εν τοις εχθροίς μου και εν τοις
επανισταμένοις επ΄ εμέ πονηρευομένοις ακούσεται το ούς μου. Δίκαιος ως
φοίνιξ ανθήσει και ωσεί κέδρος η εν τω Λιβάνω πληθυνθήσεται.
Πεφυτευμένοι εν τω οίκω Κυρίου, εν ταις αυλαίς του Θεού ημών
εξανθήσουσιν. Ότι πληθυνθήσονται εν γήρει πίονι και ευπαθούντες έσονται,
του αναγγείλαι ότι ευθύς Κύριος ο Θεός ημών και ούκ έστιν αδικία εν
αυτώ.
Ψαλμός 92
Ο Κύριος εβασίλευσεν, ευπρέπειαν ενεδύσατο• ενεδύσατο Κύριος δύναμιν και
περιεζώσατο• και γαρ εστερέωσε την οικουμένην, ήτις ού σαλευθήσεται.
΄Ετοιμος ο θρόνος σου από τότε, από του αιώνος συ εί. Επήραν οι ποταμοί,
Κύριε, επήραν οι ποταμοί φωνάς αυτών• αρούσιν οι ποταμοί επιτρίψεις
αυτών, από φωνών υδάτων πολλών. Θαυμαστοί οι μετεωρισμοί της θαλάσσης,
θαυμαστός εν υψηλοίς ο Κύριος. Τα μαρτύρια σου επιστώθησαν σφόδρα• τω
οίκω σου πρέπει αγίασμα Κύριε, εις μακρότητα ημερών.
Ψαλμός 93
Θεός εκδικήσεων Κύριος• Θεός εκδικήσεων επαρρησιάσατο. Υψώθητι ο κρίνων
την γην, απόδος ανταπόδοσιν τοις υπερηφάνοις. ΄Εως πότε αμαρτωλοί,
Κύριε, έως πότε αμαρτωλοί καυχήσονται; Φθέγξονται και λαλήσουσιν
αδικίαν, λαλήσουσι πάντες οι εργαζόμενοι την ανομίαν; Τον λαόν σου,
Κύριε, εταπείνωσαν και την κληρονομίαν σου εκάκωσαν. Χήραν και ορφανόν
απέκτειναν και προσήλυτον εφόνευσαν. Και είπον• Ούκ όψεται Κύριος, ουδέ
συνήσει ο Θεός• του Ιακώβ. Σύνετε δη άφρονες εν τω λαώ• και μωροί ποτέ
φρονήσατε. Ο φυτεύσας το ούς ουχί ακούει; ή ο πλάσας τον οφθαλμόν ουχί
κατανοεί; Ο παιδεύων έθνη ούχί ελέγξει; ο διδάσκων άνθρωπον γνώσιν;
Κύριος γινώσκει τους διαλογισμούς των ανθρώπων ότι εισί μάταιοι.
Μακάριος άνθρωπος, όν άν παιδεύσης, Κύριε και εκ του νόμου σου διδάξης
αυτόν. Του πραϋναι αυτόν αφ΄ ημερών πονηρών, έως ου ορυγή τω αμαρτωλώ
βόθρος. Ότι ούκ απώσεται Κύριος τον λαόν αυτού και την κληρονομίαν αυτού
ούκ εγκαταλείψει. ΄Εως ου δικαιοσύνη επιστρέψη εις κρίσιν και εχόμενοι
αυτής πάντες οι ευθεις τη καρδία. Τίς αναστήσεται μοι επί
πονηρευομένοις; ή τις συμπαραστήσεται μοι επί τοις εργαζομένοις την
ανομίαν; Ει μή ότι Κύριος εβοήθησε μοι, παρά βραχύ παρώκησε τω άδη η
ψυχή μου. Εί έλεγον• Σεσάλευται ο πούς μου, το έλεος σου, Κύριε, εβοήθει
μοι. Κύριε, κατά το πλήθος των οδυνών μου εν τη καρδία μου αι
παρακλήσεις σου εύφραναν την ψυχήν μου. Μή συμπροσέστω σοι θρόνος
ανομίας, ο πλάσσων κόπον επί πρόσταγμα. Θηρεύσουσιν επί ψυχήν δικαίου
και αίμα αθώον καταδικάσονται. Και εγένετο μοι Κύριος εις καταφυγήν και
ο Θεός μου εις βοηθόν ελπίδος μου. Και αποδώσει αυτοίς Κύριος την
ανομίαν αυτών και κατά την πονηρίαν αυτών αφανιεί αυτούς Κύριος ο Θεός.
Δόξα.... Και νυν.... Αλληλούια.
Ψαλμός 94
'Ασατε τω Κυρίω άσμα καινόν, άσατε τω Κυρίω πάσα η γη. ΄Ασατε τω Κυρίω,
ευλογήσατε το όνομα αυτού• ευαγγελίζεσθε ημέραν εξ ημέρας το σωτήριον
αυτού. Αναγγείλατε εν τοις έθνεσι την δόξαν αυτού, εν πάσι τοις λαοίς τα
θαυμάσια αυτού. Ότι μέγας Κύριος και αινετός σφόδρα• φοβερός έστιν υπέρ
πάντας τους θεούς. Ότι πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια• ο δε Κύριος
τους ουρανούς εποίησε. Εξομολόγησις και ωραιότης ενώπιον αυτού• αγιωσύνη
και μεγαλοπρέπεια εν τω αγιάσματι αυτού. Ενέγκατε τω Κυρίω αι πατριαί
των εθνών, ενέγκατε τω Κυρίω δόξαν και τιμήν• ενέγκατε τω Κυρίω δόξαν
ονόματι αυτού, άρατε θυσίας και εισπορεύεσθε εις τας αυλάς αυτούR
προσκυνήσατε τω Κυρίω εν αυλή αγία αυτού• σαλευθήτω από προσώπου αυτού
πάσα η γη. Είπατε εν τοις έθνεσι• Ότι Κύριος εβασίλευσε και γαρ
κατώρθωσε την οικουμένην, ήτις ου σαλευθήσεταιR κρινεί λαούς εν
ευθύτητι. Ευφραινέσθωσαν οι ουρανοί και αγαλλιάσθω η γηR σαλευθήτω η
θάλασσα και το πλήρωμα αυτής, χαρήσεται τα πεδία και πάντα τα εν αυτοίς.
Τότε αγαλλιάσονται πάντα τα ξύλα του δρυμού από προσώπου Κυρίου, ότι
έρχεται, ότι έρχεται κρίναι την γην. Κρινεί την οικουμένην εν δικαιοσύνη
και λαούς εν τη αληθεία αυτού.
Ψαλμός 95
Άσατε τω Κυρίω άσμα καινόν, άσατε τω Κυρίω πάσα η γη. Άσατε τω Κυρίω·
ευλογήσατε το όνομα αυτού, ευαγγελίζεσθε ημέραν εξ ημέρας το σωτήριον
αυτού· αναγγείλατε εν τοις ένθεσι την δόξαν αυτού, εν πάσι τοις λαοίς τα
θαυμάσια αυτού. Ότι μέγας Κύριος και αινετός σφόδρα, φοβερός εστιν υπέρ
πάντας τους θεούς· ότι πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια, ο δε Κύριος
τους ουρανούς εποίησεν. εξομολόγησις και ωραιότης ενώπιον αυτού,
αγιωσύνη και μεγαλοπρέπεια εν τω αγιάσματι αυτού.Ενέγκατε τω Κυρίω, αι
πατριαί των εθνών, ενέγκατε τω Κυρίω δόξαν και τιμήν· ενέγκατε τω Κυρίω
δόξαν ονόματι αυτού, άρατε θυσίας και εισπορεύσεσθε εις τας αυλάς αυτού·
προσκυνήσατε τω Κυρίω εν αυλή αγία αυτού, σαλευθήτω από προσώπου αυτού
πάσα η γη. Είπατε εν τοις έθνεσιν· ο Κύριος εβασίλευσε και γαρ κατώρθωσε
την οικουμένην, ήτις ου σαλευθήσεται, κρινεί λαούς εν ευθύτητι.
Ευφραινέσθωσαν οι ουρανοί και αγαλλιάσθω η γη, σαλευθήτω η θάλασσα και
το πλήρωμα αυτής· χαρήσεται τα παιδία και πάντα τα εν αυτοίς·τότε
αγαλλιάσονται πάντα τα ξύλα του δρυμού προ προσώπου του Κυρίου, ότι
έρχεται, ότι έρχεται κρίναι την γην. Κρινεί την οικουμένην εν δικαιοσύνη
και λαούς εν τη αληθεία αυτού.
Ψαλμός 96.
Ο Κύριος εβασίλευσεν, αγαλλιάσθω η γη•. ευφρανθήτωσαν νήσοι πολλαί. Νέφη
και γνόφος κύκλω αυτούR δικαιοσύνη και κρίμα κατόρθωσις του θρόνου
αυτού. Πυρ ενώπιον αυτού προπορεύσεται και φλογιεί κύκλω τους εχθρούς
αυτού. 'Εφαναν αι αστραπαί αυτού τη οικουμένη• είδε και εσαλεύθη η γη.
Τα όρη ωσεί κηρός ετάκησαν από προσώπου Κυρίου, από προσώπου Κυρίου
πάσης της γης. Ανήγγειλαν οι ουρανοί την δικαιοσύνην αυτού και είδοσαν
πάντες οι λαοί την δόξαν αυτού. Αισχυνθήτωσαν πάντες οι προσκυνούντες
τοις γλυπτοίς, οι εγκαυχώμενοι εν τοις ειδώλοις αυτώνR προσκυνήσατε αυτώ
πάντες οι άγγελοι αυτού. 'Ηκουσε και ευφράνθη η Σιών και ηγαλλιάσαντο
οι θυγατέρες της Ιουδαίας ένεκεν των κριμάτων σου, Κύριε. Ότι σύ Κύριος
ύψιστος επί πάσαν την γην, σφόδρα υπερυψώθης υπέρ πάντας τους θεούς. Οι
αγαπώντες τον Κύριον μισείτε πονηρά• φυλάσσει Κύριος τας ψυχάς των οσίων
αυτού, εκ χειρός αμαρτωλού ρύσεται αυτούς. Φως ανέτειλε τω δικαίω και
τοις ευθέσι τη καρδία ευφροσύνη. Ευφράνθητε δίκαιοι εν τω Κυρίω και
εξομολογείσθε τη μνήμη της αγιωσύνης αυτού.
Δόξα.... Και νυν.... Αλληλούια.
Ψαλμός 97
'Ασατε τω Κυρίω άσμα καινόν, ότι θαυμαστά εποίησεν ο Κύριος• έσωσεν
αυτόν η δεξιά αυτού και ο βραχίων ο άγιος αυτού. Εγνώρισε Κύριος το
σωτήριον αυτού, εναντίον των εθνών απεκάλυψε την δικαιοσύνην αυτού.
Εμνήσθη του ελέους αυτού τω Ιακώβ και της αληθείας αυτού τω οίκω Ισραήλ•
είδοσαν πάντα τα πέρατα της γης το σωτήριον του Θεού ημών. Αλαλάξατε τω
Θεώ πάσα η γη• άσατε και αγαλλιάσθε και ψάλατε. Ψάλατε τω Κυρίω εν
κιθάρα, εν κιθάρα και φωνή ψαλμού, εν σάλπιγξιν ελαταίς και φωνή
σάλπιγγος κερατίνης, αλαλάξατε ενώπιον του Βασιλέως Κυρίου• σαλευθήτω η
θάλασσα και το πλήρωμα αυτής, η οικουμένη και πάντες οι κατοικούντες εν
αυτή. Ποταμοί κροτήσουσι χειρί επί το αυτό• τα όρη αγαλλιάσονται από
προσώπου Κυρίου• ότι έρχεται ότι ήκει κρίναι την γην. Κρινεί την
οικουμένην εν δικαιοσύνη και λαούς εν ευθύτητι.
Ψαλμός 98
Ο Κύριος εβασίλευσεν, οργιζέσθωσαν λαοι• ο καθήμενος επί των Χερουβείμ,
σαλευθήτω η γη. Κύριος εν Σιών μέγας και υψηλός έστιν επί πάντας τους
λαούς. Εξομολογησάσθωσαν τω ονόματι σου τω μεγάλω, ότι φοβερόν και άγιον
έστιR και τιμή βασιλέως κρίσιν αγαπά. Σύ ητοίμασας ευθύτητας• κρίσιν
και δικαιοσύνην εν Ιακώβ συ εποίησας. Υψούτε Κύριον τον Θεόν ημών και
προσκυνείτε τω υποποδίω των ποδών αυτού, ότι άγιος έστι. Μωυσής και
Ααρών εν τοις ιερεύσιν αυτού και Σαμουήλ εν τοις επικαλουμένοις το όνομα
αυτού• επεκαλούντο τον Κύριον και αυτός εισήκουσεν αυτών. Εν στύλω
νεφέλης ελάλει προς αυτούς• ότι εφύλασσον τα μαρτύρια αυτού και τα
προστάγματα αυτού, ά έδωκεν αυτοίς. Κύριε ο Θεός ημών, σύ επήκουσας
αυτών• ο Θεός, σύ ευϊλατος εγίνου αυτοίς και εκδικών επί πάντα τα
επιτηδεύματα αυτών. Υψούτε Κύριον τον Θεόν ημών και προσκυνείτε εις όρος
άγιον αυτού, ότι άγιος Κύριος ο Θεός ημών.
Ψαλμός 99
Αλαλάξατε τω Θεώ πάσα η γη, δουλεύσατε τω Κυρίω εν ευφροσύνη• εισέλθετε
ενώπιον αυτού εν αγαλλιάσει. Γνώτε ότι Κύριος αυτός έστιν ο Θεός ημών,
αυτός εποίησεν ημάς και ούχ ημείς• ημείς δε λαός αυτού και πρόβατα νομής
αυτού. Εισέλθετε εις τας πύλας αυτού εν εξομολογήσει, εις τας αυλάς
αυτού εν ύμνοις, εξομολογείσθε αυτώ• αινείτε το όνομα αυτού. Ότι χρηστός
Κύριος• εις τον αιώνα το έλεος αυτού και έως γενεάς και γενεάς η
αλήθεια αυτού.
Ψαλμός Ρ΄. 100
Έλεος και κρίσιν άσομαί σοι, Κύριε. Ψαλώ και συνήσω εν οδώ αμώμω• πότε
ήξεις προς με; διεπορευόμην εν ακακία καρδίας μου, εν μέσω του οίκου
μου. Ού προετιθέμην προ οφθαλμών μου πράγμα παράνομον, ποιούντας
παραβάσεις εμίσησα. Ούκ εκολλήθη μοι καρδία σκαμβή•. εκκλίνοντος απ΄
εμού του πονηρού, ούκ εγίνωσκον. Τον καταλαλούντα λάθρα τον πλησίον
αυτού, τούτον εξεδίωκον• υπερηφάνω οφθαλμώ και απλήστω καρδία τούτω ού
συνήσθιον. Οι οφθαλμοί μου επί τους πιστούς της γης, του συγκαθήσθαι
αυτούς μετ΄ εμού• πορευόμενος εν οδώ αμώμω, ούτος μοι ελειτούργει. Ου
κατώκει εν μέσω της οικίας μου ποιών υπερηφανίαν• λαλών άδικα ου
κατεύθυνεν ενώπιον των οφθαλμών μου. Εις τας πρωίας απέκτεινον πάντας
τους αμαρτωλούς της γης, εξολοθρεύσαι εκ πόλεως Κυρίου πάντας τους
εργαζομένους την ανομίαν.
Δόξα.... Και νυν.... Αλληλούια.
