Ατλαντίδα

Λίγα λόγια γενικά για την Ατλαντίδα

Η γη της Ατλαντίδας υπήρξε πράγματι.Οι εκπληκτικές δυνάμεις του λαού της και η προηγμένη πνευματική τεχνολογία του,ερμηνεύτηκαν ως μύθοι ή θρύλοι από μετέπειτα πολιτισμούς,οι οποίοι αδυνατούσαν να εξηγήσουν τα επιτεύγματα των κατοίκων της Ατλαντίδας.
Τι ήταν λοιπόν η Ατλαντίδα?
Ενα ελεγχόμενο πείραμα που έγινε με σκοπό να διαπιστωθεί αν οι άνθρωποι μπορούσαν να ενσαρκωθούν απόλυτα σ'ένα φυσικό σώμα,να βιώσουν το συναίσθημα και τη σεξουαλικότητα,διατηρώντας παράλληλα τη θεϊκή τους υπόσταση.Το πείραμα απέτυχε πέντε φορές,καθώς η ανθρωπότητα κατέφυγε στην εξουσία και στη βία,με συνέπεια η ήπειρος να βυθιστεί τελικά ύστερα από μια τεράστια πλημμύρα.Αρχικά η Ατλαντίδα ήταν μια φυσική ήπειρος στον Ατλαντικό Ωκεανό και στο τέλος,απέμειναν πέντε νησιά.Στη διάρκεια της Ατλαντίδας,η ενέργεια του πλανήτη ήταν ανώτερη από κάθε άλλη φορά.
Το πείραμα κράτησε 240.000 χρόνια και τελικά εγκαταλείφθηκε το 10.000 π.Χ.
Καθώς ήταν ο μακροβιότερος πολιτισμός,σχεδόν όλοι όσοι ζουν στη σύγχρονη εποχή βίωσαν εκεί μια ενσάρκωση.Η τελευταία απόπειρα του πειράματος ήταν πλήρως ελεγχόμενη,καθως η Ατλαντίδα περιτριγυριζόταν από ένα θόλο,με αποτέλεσμα τίποτα να μην μπορεί να μπει αλλά ούτε και να βγει.Σε αυτή τη τελευταία απόπειρα (η οποία κράτησε 1.500 χρόνια και ονομαζεται Χρυσή Ατλαντίδα),ο λαός κατάφερε να επιτύχει την Ολότητα,και η συχνότητα του παραδείσου βρισκόταν στη Γη.
Η συχνότητα των ανθρώπων διατηρήθηκε υψηλή διότι:
-Δεν υπήρχε η έννοια της ιδιοκτησίας.Θεωρούσαν ότι ήταν σοφοί φύλακες της Γης.
-Είχαν συνειδητοποιήσει ότι τα πάντα έχουν θεία υπόσταση.
-Είχαν ευγνωμοσύνη,και έτσι η αφθονία έρρεε συνεχώς προς αυτούς.
-Δεν είχαν καμία προσωπική φιλοδοξία και ζούσαν με ηρεμία και περισυλλογή.
-Δεν έκαναν καμία αρνητική σκέψη ή πράξη.Τα πάντα ήταν θετικά.
-Ζούσαν στο αιώνιο παρόν με μια αίσθηση πληρότητας,κάτι που τούς δημιουργούσε αυτομάτως ένα ευτυχισμένο αύριο.
-Καλλιεργούσαν τη συνεργασία και μοιράζονταν τα πάντα.
-Φέρονταν στους άλλους όπως επιθυμούσαν να φέρονται οι άλλοι στους ίδιους.
-Λάμβαναν και πρόσφεραν εξίσου,διατηρώντας το κάρμα τους σε ισοροοπία.
-Διοχέτευαν συνεχώς τη δημιουργικότητά τους στη τέχνη,στη μουσική,στην άθληση.
-Έκαναν αυτό που πραγματικά αγαπούσαν.

Πνευματικά & ψυχικά χαρίσματα που διέθεταν οι κάτοικοι της Ατλαντίδας

Όλοι ήταν προικισμένοι με διορατικές ικανότητες και μπορούσαν να δουν την ενέργεια γύρω από τους ανθρώπους,τα ζώα και τα φυτά,γι αυτό και είχαν την ικανότητα της ενσυναίσθησης όλων των μορφών ζωής.Όλα ήταν ευδιάκριτα,γι αυτό και υπήρχε απόλυτη ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη.Μπορούσαν να μεταδώσουν εικόνες από μακριά στο τρίτο μάτι κάποιου άλλου.
Είχαν διακοή και ήταν σε θέση να στέλνουν και να λαμβάνουν λεκτικά μηνύματα σε μακρινές αποστάσεις,από ανθρώπους καθώς και από αγγέλους.Καθώς είχαν όλοι τη καρδιά τους ανοιχτή και ήταν προικισμένοι με ενσυναίσθηση,ήταν από τη φύση τους διαισθητικοί.Ένιωθαν εξίσου τα αισθήματα των άλλων και τα συναισθήματα και τις εντυπώσεις που άφηναν στα αντικείμενα,και επομένως μπορούσαν να τους "διαβάσουν".
Όλοι ήταν θεραπευτές,ενώ κάποιοι απ αυτούς είχαν εκπαιδευτεί στην προχωρημένη θεραπεία.
Πολλοί ανέπτυσσαν και καλλιεργούσαν χαρίσματα όπως της τηλεμεταφοράς,του ελέγχου της σκέψης,της τηλεκίνησης και της μετεώρισης.

Περισσότερες λεπτομέρειες για τον τρόπο ζωής και οργάνωσης της κοινωνίας στην Ατλαντίδα

Ο ναός του ποσειδώνα ήταν η εστία των Αρχιερέων και Αρχιερειών και στέγαζε το Μέγα Κρύσταλλο,τη Σφίγγα της Ατλαντίδας και αίθουσες μύησης.
Ο Μέγας Κρύσταλλος ήταν ένας τεράστιος κρύσταλλος χαλαζία,όπου λειτουργούσε ως γεννήτια και πύλη προς άλλες διαστάσεις.Μέσω αυτού,οι Αρχιερείς και Αρχιέρειες ήλεγχαν τον καιρό,ενεργοποιούσαν το θόλο που περιέβαλλε την ήπειρο και "φόρτωναν" πνευματικά διδάγματα και νέα τεχνολογία σε μικρότερους κρυστάλλους.Οι Αρχιερείς και οι Αρχιέρεις ήταν πάντα δώδεκα.Όσοι κατείχαν τη θέση αυτή στην αρχή του τελευταίου πειράματος,κατα την εποχή της Χρυσής Ατλαντίδας,επέλεξαν 84.000 εθελοντές που κατοίκησαν την ήπειρο.Κάθε Αρχιερέας και Αρχιέρεια είχε αναλάβει την ανάπτυξη μιας περιοχής,μεταφέροντας σ'αυτήν την προσωπική του ιδιοσύσταση.Επίσης είχαν αφιερώσει όλη την ενέργειά τους στην υπηρεσία των ανθρώπων τους για το ύψιστο καλό.
Στη διάρκεια της χρυσής εποχής ο Αρχιερέας ή η Αρχιέρεια δημιούργησε δώδεκα κρυστάλλινα κρανία,ένα για κάθε περιοχή.Καθένα από τα κρανία είχε κατασκευαστεί από ένα διαφορετικό ατόφιο ορυκτό χαλαζία.Σχηματίστηκαν με τον έλεγχο του νου και τη δύναμη της σκέψης,και ήταν κάτι σαν προηγμένοι υπολογιστές.Τα κρυστάλλινα κρανία ήταν φύλακες αρχείων και ιδιαίτερα εξελιγμένοι υπολογιστές,ενώ αντιστοιχούσε ένα για κάθε μία από τις δώδεκα φυλές της Ατλαντίδας.Μέσα τους οι Αρχιερείς και οι Αρχιέρειες προγραμμάτισαν τη γνώση των ανθρώπινων καταβολών,τα απόκρυφα μυστήρια της ζωής και πολλά ακόμα.Επίσης,πρόσθεταν το σύνολο της σοφίας και των αντιλήψεων της ιδιαίτερης φυλής τους.Σκοπός τους ήταν να προσφέρουν στην ανθρωπότητα ένα θησαυρό πληροφοριών.Το δέκατο τρίτο κρανίο,είναι το κύριο κρυστάλλινο κρανίο το οποίο κατασκευάστηκε από αμέθυστο και σ΄αυτό φορτώθηκαν οι πληροφορίες από τα υπόλοιπα δώδεκα κρανία.Πριν τη τελειωτική καταστροφή,έκρυψαν και τα δώδεκα κρανία,τα οποία θα ανακαλύπτονταν όταν η ανθρωπότητα θα ήταν έτοιμη.Τοποθετήθηκαν σε ένα ασφαλές μέρος,ενώ το δέκατο τρίτο,το κύριο κρανίο από αμέθυστο,το οποίο ήταν πολύ υψηλότερης συχνότητας,εξαϋλώθηκε και αποσύρθηκε στα πνευματικά πεδία.Μέχρι σήμερα έχει βρεθεί μόνο ένα κρανίο το 1927.Το κρανίο αυτό το είχε σώσει μια Αρχιέρεια της Ατλαντίδας,η Αφροδίτη,η οποία αργότερα λατρεύτηκε ως θεά των Ελλήνων.Λέγεται ότι θεραπεύει και δίνει προφητείες.Τα υπόλοιπα θα βρεθούν όταν θα είναι έτοιμη η ανθρωποτητα να τα βρει,στην εποχή δηλαδη του πνεύματος.

Η κατάρρευση της Ατλαντίδας

Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν πλέον να διατηρήσουν την αγνότητα της συχνότητας αυτής της εποχής.Όλα γίνονταν για το κοινό καλό,ώσπου ένας από τους ανώτερα εκπαιδευμένους Μάγους θεώρησε ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει ένα μέρος της δύναμης για να ικανοποιήσει τους δικούς του εγωιστικούς σκοπούς.Στο σημείο αυτό,η Ατλαντίδα άρχισε να παρακμάζει.Τα κυρίαρχα γνωρίσματα που προκάλεσαν τη πτώση της Ατλαντίδας ήταν η επιθυμία για προσωπική δύναμη και έλεγχο,καθώς και η αλλαζονεία.Μέσα στην αλλαζονεία τους,οι τελευταίοι κάτοικοι της Ατλαντίδας νόμισαν ότι μπορούσαν να δαμάσουν και να ελέγξουν τη φύση προς όφελός τους.Με αυτό τον τρόπο προσπαθούσαν να αλλάξουν το Θεό.Μολονότι οι ηγέτες έλαβαν επανειλημμένα προειδοποιήσεις,επέλεξαν να τις αγνοήσουν,και τελικά οι Πεφωτισμένοι αποφάσισαν ότι το πείραμα έπρεπε να τερματιστεί.Η μεγαλύτερη πλειοψηφία των ανθρώπων αυτών,έχει επιστρέψει με ενσάρκωση στην εποχή μας,για να προσπαθήσει να διορθώσει λάθη,που έγιναν και τότε.