Από το
χώμα, το νερό, τον αέρα την φωτιά, έχουμε τις 4 αρχές που βλέπουμε να
δρουν μέσα στην φύση.
Τα ορατά πράγματα δεν είναι τίποτα
άλλο, παρά το αποτέλεσμα αόρατων αρχών στις φυσικές μας αισθήσεις.
Και αυτό
πρέπει να κατανοηθεί σωστά.
Το κάθε πράγμα έχει δημιουργηθεί
αρχικά μέσα στο θείο κόσμο σαν αρχή,
δηλαδή σαν
κάτι εν δυνάμει πλάσμα ανάλογο με την ιδέα μέσα στο μυαλό του ανθρώπου.
Αυτή η αρχή
περνάει τότε μέσα στο αστρικό επίπεδο και εκδηλώνεται σαν αρνητικό.
Από την
στιγμή που το καλούπι θα επιτευχθεί, η δημιουργία μέσα στο αστρικό έχει
ολοκληρωθεί.
Ναι, κάτι θέλω
να πω!
Μέσα στη φύση το δέντρο δεν υπάρχει φυτρωμένο.
Υπάρχει πρώτα ο σπόρος.
Έτσι και με τις ιδέες που υπάρχουν
σε μορφή σπόρων μέσα στον εγκέφαλο ενός παιδιού.
Ύστερα τα
συναισθήματα της τρέχουσας ζωής, κάνουν τις ιδέες να φυτρώσουν.
Ανάλογα τα
αισθήματα, τους αντίστοιχους σπόρους - ιδέες.
Ο εγκέφαλος
του παιδιού είναι ένας κήπος μέσα στον οποίο μπορούν
να φυτρώσουν
συναισθήματα που εξαρτιούνται και αυτά από την κληρονομικότητα,
ή από το
παράδειγμα που δίνουν οι γονείς.
Όλα
εξαρτώνται από την προηγούμενη ενσάρκωση και τον περίγυρο,
το περιβάλλον
στο οποίο εξελίσσεται το παιδί.
Ο άνθρωπος
μέσα από μια ειδική εκπαίδευση πάνω στο αναπνευστικό του σύστημα,
μπορεί να
συσσωρεύσει μέσα του, ένα σημαντικό νευρικό δυναμισμό.
Μέσα από την
προσευχή πνευματοποιεί αυτή την συσσωρευμένη δύναμη.
Μέσα από τον
Λόγο την συγκεκριμενοποιεί και μέσα από την δράση και την θέληση, την
οδηγεί προς τα έξω.
Απο Μαγεια και γνωση...
