Κι εκείνος αποκρίθηκε λέγοντας:
Η ψυχή σας είναι πολλές φορές πεδίο
μάχης, όπου το λογικό σας και η κρίση σας
κάνουν πόλεμο ενάντια στο πάθος και την
όρεξή σας.
Μακάρι να μπορούσα να γίνω ειρηνο-
ποιός στην ψυχή σας, και να μετατρέψω τη
διχόνοια και τον ανταγωνισμό των στοιχείων
σας σε ενότητα και αρμονία. Αλλά πως μπο-
ρεί να γίνει αυτό, αν κι εσείς οι ίδιοι δε γί-
νετε ειρηνοποιοί, κι ακόμα, οι εραστές όλων
των στοιχείων σας;
Το λογικό σας και το πάθος σας είναι το
πηδάλιο και τα πανιά της θαλασσοπόρας ψυ-
χής σας.
Αν τα πανιά σας ή το πηδάλιό σας σπά-
σει, το καράβι σας θα χορεύει ή θα παρα-
σύρεται από τα κύματα, ή θα σταθεί ακίνητο
στη μέση της θάλασσας.
Γιατί το λογικό, όταν κυβέρνα μόνο, εί-
ναι μια δύναμη που φυλακίζει. και το πάθος,
αφύλαχτο, είναι μια φλόγα που καίει μέχρι
την αυτοκαταστροφή.
Για τούτο, αφήστε την ψυχή σας να ανυ-
ψώνει το λογικό σας μέχρι τα ύψη του πά-
θους, για να μπορεί να τραγουδά.
Κι αφήστε την να κατευθύνει το πάθος
σας με το λογικό, για να μπορεί το πάθος
σας να ζει μέσα από την καθημερινή ανάστα-
σή του, και σαν το φοίνικα να ξαναγεννιέται
από τις στάχτες του.
Θα 'θελα να βλέπατε την κρίση και την
επιθυμία σας όπως θα βλέπατε δυο αγαπημέ-
νους φιλοξενούμενους στο σπίτι σας.
Σίγουρα δε θα τιμούσατε τον ένα καλε-
σμένο περισσότερο από τον άλλο. γιατί αυ-
τός που προσέχει περισσότερο τον ένα, χάνει
την αγάπη και την πίστη και των δυο.
Ανάμεσα στους λόφους, όταν κάθεστε στη
δροσερή σκιά των ασημόφυλλων λευκών, και
χαίρεστε την ειρήνη και τη γαλήνη των μα-
κρινών αγρών και των λιβαδιών - αφήνετε
τότε την καρδιά σας να πει με τη σιωπή, «Ο
Θεός αναπαύεται στο λογικό.»
Κι όταν έρχεται η καταιγίδα, και οι τρο-
μεροί άνεμοι ταράζουν το δάσος, κι ο κεραυ-
νός κι η αστραπή φανερώνουν το μεγαλείο
του ουρανού, - τότε αφήνετε την καρδιά σας
να πει με δέος, «Ο Θεός κινείται με το πά-
θος».
Κι αφού είστε κι εσείς μια ανάσα στη σφαί-
ρα του Θεού, κι ένα φύλλο στο δάσος του
Θεού, κι εσείς θα 'πρεπε να αναπαύεστε στο
λογικό και να κινείστε με το πάθος.
