Ο Κρόνος ήταν ο ηγέτης και ο νεώτερος της πρώτης
γενεάς των τιτάνων, θεών απόγονων της Γαίας και του Ουρανού. Νίκησε τον
πατέρα του, τον Ουρανό, και κυβέρνησε κατά τη διάρκεια της μυθολογικής
χρυσής εποχής, έως ότου νικήθηκε από το γιο του, τον Δία.
Ήταν ο μικρότερος σε ηλικία και δύναμη από τους Τιτάνες, αλλά ο πιο
πονηρός και φιλόδοξος. Ανέτρεψε τον πατέρα του με την βοήθεια της Γαίας,
αλλά φοβούμενος μια ίδια μοίρα κατάπινε τα παιδιά του. Η γυναίκα του
και αδερφή του Ρέα έκρυψε το τελευταίο τους παιδί, τον Δία, και έδωσε
στον Κρόνο μια φασκιωμένη πέτρα για να καταπιεί, αντί για το μωρό. Ο
Δίας, όταν μεγάλωσε, ελευθέρωσε και τα υπόλοιπα αδέρφια του δίνοντας
στον Κρόνο να καταπιεί δηλητήριο. Στον πόλεμο που ακολούθησε μεταξυ των
Τιτάνων και των Ολύμπιων, την Τιτανομαχία, που κράτησε 10 χρόνια, ο
Κρόνος και οι Τιτάνες σύμμαχοι του νικήθηκαν και φυλακίστηκαν στα
Τάρταρα.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]Κατά τη διάρκεια της χρυσής εποχής ο Κρόνος λατρεύονταν ως θεότητα της
σοδειάς και των συγκομιδών, ενώ επιτηρούσε και την πρόοδο των ανθρώπων.
Απεικονιζόταν συνήθως με ένα κρυστάλλινο δρεπάνι, το οποίο
χρησιμοποιούσε για να συγκομίσει τις σοδειές και ήταν επίσης το όπλο που
χρησιμοποίησε για να ευνουχίσει και να καθαιρέσει τον Ουρανό. Μια γορτή
που ονομαζόταν Κρόνια γινόταν προς τιμή του Κρόνου στην Αθήνα τη
δωδέκατη ημέρα του μήνα Εκατομβαιώνα, αλλά και στην αρχαία Ολυμπία.
Η ετυμολογία του ονόματος δεν είναι ξεκάθαρη. Μπορεί να σημαίνει
«κερασφόρος», αλλά πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι το όνομα προέρχεται
από τον αρχαίο ινδικό δαίμονα Kroni. Στην Αλεξανδρινή περίοδο αλλά και
την εποχή της Αναγέννησης στη λατινική γλώσσα υπήρξε κάποια σύγχυση της
λέξης Κρόνος (Cronos) με αυτή του χρόνου (Chronos)και Βίλος,Πούτος
