ΣΕΡΝΙΚΟΒΟΤΑΝΟ
Το φυτό
Χαμηλό φυτό που φυτρώνει σε όλη την Ευρώπη και στη χώρα μας, ιδιαίτερα
στα ορεινά μέρη της Θεσσαλίας. Εχει όρθιο στέλεχος, κυλινδρικό, λείο και
φτάνει στο ύψος τα τριάντα εκατοστά. Τα φύλλα του είναι στενόμακρα
μυτερά, γυαλιστερά και συχνά έχουν σταχτιές ή καστανές κηλίδες. Τα άνθη
του είναι σε ταξιανθίες με δώδεκα ή δεκαπέντε άνθη μαζί, αρκετά μεγάλα,
κόκκινα περισσότερο, λιγότερα βαθύχρωμα μοβ και σπάνια λευκά. Οι σπόροι
του είναι μικροί και πολυάριθμοι. Το επιστημονικό του όνομα είναι όρχις ο
άρρενας, γιατί το κυριότερο χαρακτηριστικό του είναι δύο κόνδυλοι που
σχηματίζουν οι ρίζες του, που μοιάζουν με όρχεις και φτάνουν σε μήκος τα
είκοσι μέχρι εκατό εκατοστά ανάλογα με το έδαφος και το είδος. Ανθίζει
από Μάιο μέχρι Ιούνιο και χρησιμοποιούμενα μέρη είναι οι κόνδυλοι.
Εφαρμογές στην ιατρική
Το σερνικοβότανο είναι μαλακτικό και αντιδιαρροϊκό. Το αφέψημα από τα
φύλλα του είναι γλοιώδες και κατάλληλο για τη δυσεντερία και κατά του
ξερόβηχα με φλεγμονή. Στην Ανατολή και την Ελλάδα από τους κονδύλους
παράγεται το ρόφημα σαλέπι το οποίο είναι θρεπτικό πρωινό ρόφημα,
θερμαντικό και μαλακτικό. Παλαιότερα το χρησιμοποιούσαν ι ως φάρμακο σε
κρυολογήματα, διάρροιες και δυσεντερίες και επίσης θεωρείται δυνατό
αφροδισιακό.
Η χρήση του στη μαγεία
Θεωρείται βότανο της Αφροδίτης και οι παλιές το ξερίζωναν πάντοτε την
Παρασκευή. Η γυναίκα αν πάρει τα φύλλα του φυτού, τα ξεράνει, τα τρίψει
και τα κάνει αλοιφή με ροδόσταμο και αλείψει την επίμαχη περιοχή της
γίνεται ιδιαίτερα ελκυστική προς τον άντρα. Επίσης η ρίζα εάν ξαστριστεί
τρία βράδια και τη δώσεις να τη φάει κάποιος που θέλεις να σε αγαπήσει,
θα σε αγαπήσει βαθιά και δυνατά. Οι παλιές μάγισσες έπαιρναν τα σπόρια
αππό το σερνικοβότανο και τα έκαναν σκόνη. Ανακάτευαν αυτή τη σκόνη με
μέλι και απόσταγμα αψιθιάς και το έκαναν μπαλάκια σαν μικρά χάπια. Το
ξάστριζαν τρεις μέρες σε γέμιση σελήνης και το έδιναν στις γυναίκες που
ήθελαν να συλλάβουν αρσενικό παιδί. Το βράδυ όταν η γυναίκα θα πήγαινε
να πλαγιάσει θα έβαζε μέσα στον κόλπο της ένα χάπι και θα το άφηνε μέχρι
τα μεσάνυχτα, μπορεί και περισσότερο. Αυτό θα το έκανε τρεις βραδιές
συνέχεια. Αφού γινόταν αυτό η γυναίκα θα έπρεπε να αναπαυτεί για τρεις
ημέρες και ύστερα να κάνει ένα μπάνιο με νερό που θα περιείχε αρωματικά
χόρτα. Οταν θα έβγαινε από το μπάνιο, θα έπαιρνε ένα από αυτά τα χάπια,
θα έτρωγε ένα φρέσκο αβγό και θα το έπινε μαζί με ένα ποτήρι καλό κρασί.
Εκείνο το βράδυ ήταν έτοιμη να ανταμωθεί με τον άντρα της.