Νεραϊδόδεντρα Αγαπημένα δέντρα και θάμνοι νεράιδων και ξωτικών στα οποία κατοικούν και κρύβονται.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ








Αειθαλής θάμνος που μπορεί να αναπτυχθεί σε δενδρύλιο με πλατιά πυκνή
κόμη, όπως επίσης και για φράχτη-με το κατάλληλο κλάδεμα-. Kατάλληλο
για μπαλκόνια, σε γλάστρες και ζαρντινιέρες λόγω του ότι είναι πολύ
ανθεκτικό, ζεί άνετα και σε σκιερά και σε ηλιόλουστα μέρη. Λουλούδια
άσπρα που αναδύδουν άρωμα πορτοκαλιάς από Απρίλιο έως Μάιο.
Καλλιεργείται εύκολα και έχει μεγάλη ανθεκτικότητα κοντά στη θάλασσα και
στο βουνό.
Αρωματικό φυτό με δυνατή και επίμονη μυρωδιά. Το φυτό από θάμνος
παίρνει διαστάσεις μικρού δέντρου και μπορεί να φτάσει ακόμη και τα δύο
μέτρα. Διετές με παχιά σαρκώδη ρίζα, κούφιο στέλεχος, οδοντωτά φύλλα και
πράσινο από λουλούδια στην αρχή του καλοκαιριού.
Οι θεραπευτικές του ιδιότητες είναι πάρα πολλές και κατ' αρχήν
χρησιμοποιείται ως τονωτικό φάρμακο. Οι γυναίκες που έχουν ανωμαλίες
στην έμμηνο ρύση τους ξαναβρίσκουν τον κανονικό τους ρυθμό
χρησιμοποιώντας το σαν αφέψημα.
Κατά του βήχα και της δυσπεψίας χρησιμοποιείται και ως
καρδιοτονωτική, ευεργετική στα μάτια. Ακόμη είναι κατά του πλευρίτη και
καθαριστική για τα ούρα.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

ΑΚΑΚΙΑ








[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Ακακία. Είδος φυτού της
οικογένειας των Μιμοσιδών, που περιλαμβάνει θάμνους ή τροπικά και
υποτροπικά δένδρα, με χαρακτηριστικά είδη στην Αυστραλιανή και
Αφρικανική σαβάνα. Από τις ακακίες παίρνουμε ξύλο, αραβικό κόμμι και
τανίνη. Αρκετές καλλιεργούνται για διακοσμητικούς λόγους.

Η καταγωγή της ακακίας είναι από την Ασία. Στην Ευρώπη την ακακία
Κωνσταντινουπόλεως, την έφερε ο Ιταλός
Filippo del Albizzi στα μέσα του 18ου αιώνα.

Δέντρο φυλλοβόλο, με πλατιά κόμη σε σχήμα ομπρέλας.
Το ύψος του δέντρου κυμαίνεται από 6-12m και το πλάτος του
τα 10m. Δέντρο κατάλληλο για
μεσογειακά κλίματα, λόγω των μικρών απαιτήσεων σε νερό. Μόνο τα
νεαρά φυτά έχουν ανάγκη από νερό.
Απαιτεί μεγάλη έκθεση σε ήλιο. Η ακακία προοδεύει σε οποιοδήποτε είδος
εδάφους
εκτός από τα πολύ βαριά και όξινα εδάφη.

Το φύλλωμα αποτελείται από διπλούς σχηματισμούς που μοιάζουν με
φτερά και αποτελούνται από μικρά
φυλλαράκια. Το μήκος τους φτάνει τα 45 cm και το πλάτος τους τα 25cm. Το
χρώμα είναι ζωηρό πράσινο.
Στις άκρες των κλαδιών το καλοκαίρι, σχηματίζονται πυκνές ταξιανθίες. Τα
άνθη είναι ελαφρώς αρωματικά
και με ιδιαίτερη όψη. Δεν έχουν πέταλα παρά μόνο στήμονες μήκους 2-3 cm.
Η βάση είναι λευκή και το υπόλοιπο
άνθος έχει ροζ η κιτρινο χρώμα. Ελκύει μέλισσες, πεταλούδες και πουλιά.

Το φθινόπωρο, την θέση των λουλουδιών παίρνουν οι καρποί που
παραμένουν στο δέντρο μέχρι να ξεραθούν.
Στους καρπούς περιέχονται οι σπόροι από τους οποίους πολλαπλασιάζεται το
φυτό.

Αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες (< -20 C) αλλά όχι σε πολύ
ψυχρούς-δυνατούς ανέμους οι οποίοι μπορούν
να καταστρέψουν τα νεαρά τμήματα του δέντρου. Γι’αυτό καλό θα ήταν να
φυτεύεται σε σημείο προστατευμένο
από πολύ δυνατούς ανέμους.
Δέντρο ιδιαίτερα ανθεκτικό στην ατμοσφαιρική ρύπανση, σχετικά
ανθεκτικό σε παραθαλάσσιες περιοχές.

Πολλαπλασιάζεται με σπόρο την άνοιξη ή με μοσχεύματα το
καλοκαίρι. Ο πολλαπλασιαμός της
ακακίας είναι ιδιαίτερα εύκολος και γι’αυτό στην Ιαπωνία και στις
Ηνωμένες πολιτείες θεωρείται είδος εισβολέας.


η ακακια λεγεται πως εχει μαγικες δυναμειςαφου
παρεχει σε οποιον εχει φυλακτο απο το ξυλο της,προστασια και ενυσχηση
της ψυχικης ενεργειας.

Ροδιά

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]Το
ρόδι, σημαντικότατος και πασίγνωστος καρπός από την αρχαιότητα για τις
εκπληκτικές ιατρικές ιδιότητες που διαθέτει, έρχεται σήμερα διαμέσω της
σύγχρονης ιατρικής επιστήμης να επιβεβαιώση και να συνηγορίση με τους
αρχαίους έλληνες ιατρούς που το θεωρούσαν φρούτο θαυματουργό !!!
Ο χυμός από φρέσκο ρόδι αυξάνει την αιματική παραγωγή, ανακουφίζει από
τον πυρετό και μειώνει την καρδιακή επιβάρυνση. Είναι ιδανικός για μικρά
παιδιά, ειδικά εάν είναι κρυολογημένα και παρουσιάζουν βήχα και πυρετό.
Βοηθάει την πρωινή ναυτία στις εγκύους και συστήνεται ιδιαίτερα μετά
από έντονη σωματική άσκηση, σε συνδυασμό με χυμό σταφυλιού.
Ο προφήτης Μωχάμετ έλεγε στους πιστούς του, να καταναλώνουν ρόδια διότι
αυτά θα μπορούσαν να τους απαλλάσσουν από πολλά κακά της ανθρώπινης
φύσης. Στη Μέση Ανατολή, τα ρόδια χρησιμοποιούνταν για πολλές παθήσεις
όπως αιμορροΐδες, αμυγδαλίτιδα, επιπεφυκίτιδα, ακόμη και για τη φαλάκρα.
Τα παραδείγματα που δείχνουν ότι σε διάφορους πολιτισμούς, τα ρόδια
απολάμβαναν ιδιαίτερης εκτίμησης είναι πολλά. Σήμερα η σύγχρονη επιστήμη
δείχνει ότι η σοφία των αρχαίων, είχε γερές βάσεις.
Το ρόδι είναι πλούσιο σε βιταμίνες C, Α, Ε, σίδηρο, κάλιο και
αντιοξειδωτικές φυτοχημικές ουσίες όπως οι πολυφαινόλες. Περιέχει επίσης
ψηλές ποσότητες φυτικών ινών ενώ είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε
θερμίδες.
Το ρόδι περιέχει ψηλές ποσότητες αντιοξειδωτικών ουσιών. Η συγκέντρωση
των ευεργετικών αυτών ουσιών για τον άνθρωπο, είναι 3 φορές μεγαλύτερη
από ότι στο κόκκινο κρασί και στο πράσινο τσάι.
Οι αντιοξειδωτικές φυτοχημικές ουσίες προστατεύουν το οργανισμό μας από
τις αρνητικές επιδράσεις των οξειδωτικών ουσιών που σχηματίζονται
καθημερινά από τον κανονικό μεταβολισμό των κυττάρων.
Οι αντιοξειδωτικές ουσίες επιδρούν στο μεταβολισμό της χοληστερόλης
μειώνοντας έτσι τις καταστροφικές επιδράσεις της κακής χοληστερόλης LDL
στα αιμοφόρα αγγεία. Επίσης εκτός από το καρδιαγγειακό σύστημα, οι
αντιοξειδωτικές ουσίες φαίνεται ότι έχουν σημαντική κατασταλτική δράση
εναντίον του καρκίνου του προστάτη και του καρκίνου του δέρματος.
Το ρόδι είναι πλούσιο σε τρεις διαφορετικές μορφές αντιοξειδωτικών
ουσιών. Περιέχει τανίνες, ανθοκυανίνες και ελλαγικό οξύ. Ο χυμός ροδιού
είναι ιδιαίτερα πλούσιος με τις 3 αυτές ευεργετικές αντιοξειδωτικές
ουσίες.
Η πρακτική κλινική αξία των δεδομένων αυτών, διαφάνηκε από μερικές
πρόσφατες έρευνες.

Εκχύλισμα ροδιού μπορεί να συμβάλλει στην πρόληψη του καρκίνου του
προστάτη ή στην επιβράδυνση του, αν τα αποτελέσματα εργαστηριακών
πειραμάτων μπορούν να έχουν πρακτική εφαρμογή, σύμφωνα με στοιχεία που
δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Proceedings of the National
Academy of Sciences.
Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν με επικεφαλής τον Δρ
Χασάν Μουκχταρ εξηγεί ότι τα ρόδια είναι πλούσια σε πολυφαινόλες,
συστατικά που κάνουν το χυμό τους να έχει υψηλότερη αντιοξειδωτική
δραστηριότητα από το κόκκινο κρασί και το πράσινο τσάι.
Όταν οι ερευνητές επώασαν προστατικά καρκινικά κύτταρα με χαμηλές
συγκεντρώσεις εκχυλίσματος ροδιού παρατήρησαν μια σχετιζόμενη με τη
δοσολογία αναστολή της κυτταρικής ανάπτυξης.
Στα προστατικά καρκινικά κύτταρα που καθοδηγούνται από τα ανδρογόνα και
εκφράζουν το ειδικό προστατικό αντιγόνο (PSA), η θεραπεία με εκχύλισμα
ροδιού μείωσε του υποδοχείς ανδρογόνων και την έκφραση του PSA.
Όταν ανθρώπινα προστατικά καρκινικά κύτταρα ενέθηκαν σε ποντίκια, η
σίτιση των πειραματόζωων με εκχύλισμα ροδιού καθυστέρησε την εκδήλωση
των όγκων. Η ανάπτυξη των όγκων ανεστάλη σημαντικά και η επιβίωση
παρατάθηκε.
Όσο για το αν ο χυμός του ροδιού μπορεί να συστηθεί προς κατανάλωση
στους άνδρες με καρκίνο του προστάτη, οι επιστήμονες βασιζόμενοι στα
στοιχεία τους εκτιμούν ότι είναι απίθανο να έχει ανεπιθύμητα
αποτελέσματα και πολύ πιθανό να έχει ευεργετικές επιδράσεις.
Τέλος, εφόσον από τα πειράματα προέκυψε ότι το εκχύλισμα ροδιού
αναστέλλει και την ανάπτυξη του καρκίνου του δέρματος, είναι πιθανόν ο
χυμός να είναι ωφέλιμος και για τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου.
Σε μια άλλη εξίσου ενδιαφέρουσα έρευνα, επιστήμονες από τη Χάιφα του
Ισραήλ, βρήκαν ότι ο χυμός ροδιού μειώνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακές
νόσους. Οι ασθένειες αυτές, είναι η κυριότερη αιτία θανάτων.
Επιδρώντας στο μεταβολισμό της χοληστερόλης και ιδιαίτερα της
LDL-χοληστερόλης, οι αντιοξειδωτικές ουσίες από το ρόδι, μειώνουν τον
κίνδυνο αθηρωμάτωσης των αγγείων. Μειώνοντας τον κίνδυνο αυτό, μειώνεται
ο κίνδυνος απόφραξης των αγγείων, εμφράγματος του μυοκαρδίου και
εγκεφαλικών επεισοδίων.
Οι Ισραηλινοί επιστήμονες εισηγούνται την κατανάλωση ενός ποτηριού χυμού
ροδιού την ημέρα για την πρόληψη και μείωση των θανάτων λόγω
καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Σήμερα το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας για τις εξαιρετικά
ωφέλιμες επιδράσεις του ροδιού στην ανθρώπινη υγεία, έχει αυξηθεί.
Διεξάγονται τώρα κλινικές έρευνες που στόχο έχουν να επιβεβαιώσουν σε
μεγάλους αριθμούς ανθρώπων τα πρώτα δεδομένα που προέκυψαν.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η σύγχρονη επιστήμη επιβεβαιώνει σιγά σιγά όσα
εμπειρικά είχαν διαπιστώσει οι άνθρωποι από διάφορους πολιτισμούς στην
αρχαιότητα.
Το ρόδι αποδεικνύεται ότι περιέχει πολύ ισχυρά στοιχεία που δρουν κατά
του καρκίνου και των καρδιαγγειακών παθήσεων. Στο μέλλον δεν αποκλείεται
να επιβεβαιωθούν και άλλες ωφέλιμες δράσεις του όπως για παράδειγμα στη
γονιμότητα και στις μολύνσεις.

Ιτια

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]




Η Ιτιά (επιστ. Ιτέα, Salix) είναι γένος φυτών που
ανήκει στην τάξη των Ιτεωδών (Salicales) και στην οικογένεια των
Ιτεοειδών (Salicaceae) και περιλαμβάνει 330 περίπου είδη δέντρων και
θάμνων των εύκρατων κυρίως αλλά και ψυχρών περιοχών της γης.
Τα δέντρα βρίσκονται κυρίως κοντά σε ποτάμια, χείμαρρους ή ρυάκια τα δε
μικρά δέντρα και οι θάμνοι σε βουνά , βραχώδη εδάφη και ορισμένα είδη
σε αρκτικές περιοχές.
Όλα τα είδη έχουν στενά φύλλα που εναλλάσσονται, τα άνθη τους είναι
αιωρούμενες ταξιανθίες και τα σπόρια τους έχουν μακριές μεταξωτές
τρίχες.
Μεταξύ των διαφόρων ειδών του γένους παρατηρείται φυσικός υβριδισμός
και έτσι τα είδη της ιτιάς πολλαπλασιάζονται.
Ο φλοιός της ιτιάς χρησιμοποιείται στη βυρσοδεψία, ενώ από το φλοιό
ορισμένων ειδών εξάγεται μία ουσία που ονομάζεται γλυκοζίτης σαλικίνη
και χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική.
Η ξυλεία των ειδών της ιτιάς δεν είναι ιδιαίτερα ανθεκτική όμως από το
είδος άλμπα κάλβα κατασκευάζονται τα μπαστούνια του κρίκετ.








[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]






Ο τυπικός εκπρόσωπος της ομάδας αυτής των δέντρων είναι η κλαίουσα
ιτιά ή απλά κλαίουσα (Salix × sepulcralis), δέντρο που το
ύψος του φτάνει τα 20 μέτρα και το χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι η
φυλλωσιά του που γέρνει προς τα κάτω και από μακρινή απόσταση δίνει την
εντύπωση μιας βροχής «δακρύων», δικαιολογώντας την ονομασία του.
Στην Ελλάδα βρίσκονται 10 είδη και είναι αυτοφυή. Το κυριότερο και πιο
κοινό είδος είναι η λευκή ιτιά (Salix alba). Την ονομασία
της την οφείλει στις λευκές αποχρώσεις του κορμού της. Το ύψος της
μπορεί να φτάσει τα 20 μέτρα , αλλά αργά και σταθερά μέσα σε 15 χρόνια.
Το ξύλο της χρησιμοποιείται σε παραγωγή φύλλων επένδυσης και σπίρτων.
Όταν ο κορμός είναι λεπτός χρησιμοποιείται στην παραγωγή διαφόρων
κουτιών και κιβωτίων , στην παραγωγή χαρτοπολτού και στη γλυπτική καθώς
χαράζεται εύκολα. Ο ξυλάνθρακας της λευκής ιτιάς χρησιμοποιείται στην
παραγωγή πυρίτιδας και από τα κλαδιά της κατασκευάζονται διάφορα
κοφίνια. Όταν η ιτιά ανθίζει δημιουργεί ένα ευχάριστο τοπίο εξ’ ου και
το παραδοσιακό τσάμικο.

Συκια








[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]




Η συκιά (επιστ. Συκή η καρική, Ficus carica)
είναι δικοτυλήδονο φυτό που ανήκει στο γένος Συκή και στην
οικογένεια Μορεοειδή. Είναι δέντρο πολύ κοινό στον τόπο μας και είναι η συκέη
ή συκή των αρχαίων. Καλλιεργείται σε περιοχές με θερμό και
δροσερό κλίμα. Οι καρποί της τρώγονται νωποί ή ξεροί.
Το δέντρο ήταν γνωστό από τους προϊστορικούς χρόνους. Στην περιοχή του
Παρισιού βρέθηκαν απολιθώματα φύλλων και καρπών συκιάς από την
Πλειστόκαινο εποχή της Τεταρτογενούς Περιόδου. Αυτό πιστοποιεί ότι το
φυτό υπήρχε ήδη από τα προϊστορικά χρόνια στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα στον
προϊστορικό οικισμό Πολιόχνη, στο νησί της Λήμνου, έχουν βρεθεί
απανθρακωμένα σύκα.
Σήμερα αμφισβητείται η φημολογούμενη ως ασιατική καταγωγή της συκιάς,
επειδή κατά τον Ηρόδοτο, δεν καλλιεργούνταν ούτε στη Λυδία ούτε στην
Περσία.




Η συκιά οφείλει την ύπαρξη της στον Διόνυσο. Λατρεύτηκε ως δένρο
του Διονύσου και του Πρίαπου. Επίσης η θεά Δήμητρα δώρισε την συκιά στον
λαό της Αττικής όπου κατέφυγε την εποχή που πενθούσε την κόρη της.

Αμυγδαλια-Μυγδαλια








[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Αμυγδαλιά-Μυγδαλιά
Η ελληνική μυθολογία μας μιλά για μια όμορφη πριγκίπισσα που ονομαζόταν
Φυλλίς, και που ήταν θυγατέρα ενός βασιλιά της Θράκης. Αυτή ερωτεύτηκε
τον γιο του Θησέα τον Δημοφώντα. Ο νέος αυτός βρέθηκε στα μέρη της καθώς
επέστρεφε με το καράβι του από την Τροία και ο βασιλιάς του έδωσε ένα
μέρος του βασιλείου του και την θυγατέρα του για γυναίκα. Μετά από
κάποιο διάστημα ο Δημοφών νοστάλγησε την πατρίδα του την Αθήνα τόσο πολύ
που ζήτησε να πάει εκεί για λίγο διάστημα. Η Φυλλίς συμφώνησε αφού της
υποσχέθηκε ότι θα γύριζε πίσω σύντομα και έτσι εκείνος μπήκε στο καράβι
του και απέπλευσε. Η Φυλλίς έμεινε εγκαταλειμμένη περιμένοντας τον
εκλεκτό της καρδιάς της, στον τόπο της τελετής του γάμου της. Η Φυλλίς
περίμενε για χρόνια την επιστροφή του, αλλά τελικά πέθανε από μαρασμό.
Οι θεοί, από οίκτο, μεταμόρφωσαν την Φυλλίδα σε δέντρο, σε αμυγδαλιά, η
οποία έγινε σύμβολο της ελπίδας. Όταν ο περιπλανώμενος, γεμάτος τύψεις,
Δημοφών επέστρεψε, βρήκε τη Φυλλίδα σαν ένα γυμνό δέντρο χωρίς φύλλα και
άνθη. Απελπισμένος αγκάλιασε το δέντρο, το οποίο ξαφνικά πλημμύρισε από
λουλούδια, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από το θάνατο.

Ελατι -Ελατος








[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Έλατο-Ελάτι
Στις μέρες μας το γνωρίζουμε σαν το ιδανικότερο χριστουγεννιάτικο
δέντρο. Τι αναφέρουν όμως οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι για το έλατο; Το
έλατο ονομαζόταν από τους αρχαίους Έλληνες Πίτυς όπως & το πεύκο,
& ήταν το ιερό δέντρο του θεού Πάνα. Αυτός είχε κάποτε ερωτευθεί την
νύμφη Πίτυ που άρεσε & στον Βοριά. Η Πίτυς προτίμησε τον Πάνα που
έκανε λιγότερο θόρυβο, κι ο Βοριάς για να την εκδικηθεί την φύσηξε και
την γκρέμισε κάτω από ένα βράχο. Εκεί την βρήκε ξεψυχισμένη ο Πάνας
& την μεταμόρφωσε στο ιερό του δέντρο έλατο. Από τότε η νύμφη
έκλαιγε κάθε φορά που φυσούσε ο βοριάς και τα δάκρυά της είναι οι
σταγόνες ρετσινιού που στάζουν κάθε φθινόπωρο από τα κουκουνάρια του
έλατου.

Μυρσινη ή Μυρτιά









Η μυρτιά είναι είδος φυτού που ανήκει στο γένος μύρτος (Myrtus)
και στην οικογένεια των Μυρτοειδών (Myrtaceae). Το γένος μύρτος
περιλαμβάνει γύρω στα 75 είδη, τα οποία ευδοκιμούν σε τροπικές και
υποτροπικές περιοχές. Στην Ελλάδα απαντάται η μύρτος η κοινή (Myrtus
communis), αυτοφυής ή διακοσμητική. Καλλιεργείται στο ύπαιθρο, σε
γλάστρες αλλά και σε θερμοκήπια. Χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, στην
παρασκευή καλλυντικών και στη φαρμακευτική. Παράγει αιθέριο έλαιο
(μυρτέλαιο). Το ανθεκτικό της ξύλο χρησιμοποιείται στη λεπτοξυλουργική
και τα κλαδιά της στην καλαθοπλεκτική. Το φυτό ήταν γνωστό από τα αρχαία
χρόνια και το αναφέρει ο Διοσκουρίδης.
Η μυρτιά είναι αειθαλής θάμνος, με ύψος που μπορεί να φτάσει ως τα 5
μέτρα. Έχει λευκά άνθη με τον καρπό να είναι ράγα, σχεδόν σφαιρική ή
ελλειψοειδής. Τα φύλλα του είναι λογχοειδή, πτερόνευρα, οξύληκτα και
αρωματικά. Πολλαπλασιάζεται με σπορά ή και με μοσχεύματα.




Υπαρχει ενας μυθος για την Μυρτια,συμφωνα με τον οποιο ,μια βασιλοπούλα
της Συρίας, η Μύρρα, καυχήθηκε ότι ήταν πιο όμορφη από την Αφροδίτη. Η
θεά οργισμένη της προκάλεσε έναν ανόσιο έρωτα για τον πατέρα της,
κατάφερε να τον ξεγελάσει και ενώθηκε μαζί του για δώδεκα νύχτες. Όταν
συνήλθε από την παροδική τρέλα που της είχε στείλει η Αφροδίτη, κατάλαβε
το θανάσιμο αμάρτημά της και έτρεξε στο δάσος να κρυφτεί.
Η θεά τελικά τη λυπήθηκε και τη μεταμόρφωσε σε δέντρο, τη γνωστή
Μυρσίνη. Αργότερα ο φλοιός του δέντρου έσκασε και βγήκε ένα παιδί που
πήρε το όνομα Άδωνης.

Πεύκο









To Πεύκο είναι ιερό δέντρο για όλα τα Ξωτικά.
Το άρωμά του προσελκύει Ξωτικά που προσφέρουν απελευθέρωση από άδικες
τύψεις.
Είναι επίσης το Ιερό δέντρο του Ποσειδώνα και του Πάνα.



Μαυρόπευκο. Η Μαύρη πεύκη αναδύεται σε συστάδες μέσα στα
δάση του Ταϋγέτου, ανάμεσα στη Κεφαλληνιακή ελάτη και στα πεύκα, συμφιλιωμένο
με τις παραξενιές των κυρίαρχων πετρωμάτων της ορεινής
περιοχής. Κάποια δένδρα ξεπερνούν τα 30
μέτρα ύψος και η διάμετρός τους το 1 και το 1,5 μέτρο.
Πεύκο. Κοινή
ονομασία των κωνοφόρων δέντρων που ανήκουν στο γένος “Pinus”.
Εμφανίστηκε κατά τη Λινθρακοφόρο και υπάρχουν 90 περίπου είδη.
Είναι δέντρα ψηλά, αειθαλή. Από το ξύλο τους παράγεται
ρητίνη από την απόσταξη της οποίας εξάγεται τερεβινθίνη και σαν
υπόλειμμα κολοφώνιο. Από την απόσταξη του ξύλου εξάγεται
κατράμι. Το ξύλο του μαυρόπευκου βαρύ και ανθεκτικό είναι
κατάλληλο για πολλές χρήσεις, κυρίως στην οικοδομική, την
επιπλοποιία και την κατασκευή στύλων.
Το δέντρο (Pinus mugo) της
οικογενείας των Πευκιδών, συναντάται στις ορεινές ζώνες από τα
1200 έως τα 2700 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας.
Είναι το πιο μικρό από τα ευρωπαϊκά πεύκα.

Κυπαρίσσι




















Κυπαρίσσια (Cupressus):
Γένος των κωνοφόρων, της οικογένειας των κυπαρισσιδών.
Περιλαμβάνει τον Κυπάρισσο τον αειθαλή, που ευδοκιμεί
στις εύκρατες ζώνες του βόρειου ημισφαίριου και χρησιμοποιείται
για διακοσμητικούς σκοπούς και για την παραγωγή ξυλείας.
Σύμφωνα με τη
μυθική παράδοση ο Κυπάρισσος ήταν ένας όμορφος νέος από την Κέα,
γιος του Τήλεφου και εγγονός του Ηρακλή. Αγαπημένο του
σύντροφο είχε ένα εξημερωμένο ιερό ελάφι. Αλλά κάποια
καλοκαιρινή μέρα ενώ το ελάφι κοιμόταν ξαπλωμένο στον ίσκιο, ο
Κυπάρισσος το σκότωσε από απροσεξία με ένα ακόντιο. Ο
νέος γεμάτος απελπισία, θέλησε να πεθάνει. Ζήτησε από τον ουρανό
τη χάρη να κυλούν τα δάκρυα του αιώνια. Οι θεοί τον
μετέτρεψαν σε κυπαρίσσι, το δέντρο της θλίψης. Από τότε το
κυπαρίσσι θεωρείται σαν πένθιμο δέντρο και φυτεύεται
μέχρι σήμερα στα νεκροταφεία.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

τα δεντρα των νεραιδων









Σημύδα
Για μερικές παραδόσεις είναι ένα από τα αγαπημένα δέντρα των
Νηρηίδων, και ξεκουράζονται στην σκιά του την Άνοιξη.
Επίσης συμβολίζει τον Ήλιο και την Σελήνη.
Κάποιες δοξασίες αναφέρουν ότι η Σημύδα είναι η μητέρα της Βελανιδιάς.
Για άλλες όμως παραδόσεις, είναι το σπίτι κακόβουλων αερικών, που καμιά
φορά αγγίζουν τους περαστικούς με τα κλαδιά,
αφήνοντας ένα λευκό σημάδι στο σώμα στο σημείο που ακούμπησαν, και
λέγεται ότι ο άνθρωπος αυτός τρελαίνεται.

Τα δεντρα των νεραιδων








Αγριομηλια: τις συσταδες αυτων των θαμνοδεντρων φυλανε μικρα ατριχα
ξωτικα που συγκεντρωνονται εκει.

Αφροξυλια ή κουφοξυλια:Τα δεντρα αυτα,που καποιοι αποκαλουν
μαγισσοδεντρα προσφερουν προστασια στις νεραιδες που τα φρουρουν με
βαρδιες.Το κρασι απο τους καρπους τους λεγεται και νεραιδοκρασο.Το
καψιμο του ξυλου αυτου φερνει καλοτυχια.

Βαλανιδια:ενα απο τα δεντρα της νεραιδενιας τριαδας,μαζι με τη
μουμουτζελια και τη μελια.Συμφωνα με ενα παραδοσιακο τραγουδακι
<<Οι νεραιδες και οι ξωνθιες ζουνε στις βαλανιδιες>>

Ιτια: απο τα δεντρα που προτιμουν οι νεραιδες για να φτιαχνουν μαγικα
ραβδια απο τα κλαδια του.

Μελια : το ιεροτερο δεντρο των σκαδιναβικων λαων και το αγαπημενο των
ξωτικων.Οπου υπαρχουν συσταδες τετοιων δεντρων κατοικουν νεραιδες.Με τη
βαλανιδια και τη μουμουτζελια αποτελουν τη νεραιδενια τριαδα.Ενα κλαδακι
απο το καθενα απο αυτα προστατευει απο τα κακα πνευματα της νυχτας αν
τα δεσετε μεταξυ τους με κοκκινη κλωστη.

Μηλια:Ιερη για την Αρτεμη,θεα του μικρου λαου.Καψτε το φλοιο της για να
τιμησετε τη νεραιδενια φυλη την παραμονη του μεσοκαλοκαιρου(22 Ιουνιου
στο βορειο ημισφαιριο,22 Δεκεμβριου στο νοτιο ημισφαιριο)

Μουμουτζελια(οξυακανθα): Αγαπημενο δεντρο του μικρου λαου.Αποτελει μερος
της νεραιδενιας φυλης μαζι με τη βαλανιδια και τη μελια.Ενα στεφανι απο
τα φυλλα του αποτελει μερος της φορεσιας του πνευματος της πρασιναδας.

Σημυδα: Στη Σκωτια,εβαζαν κλαδακια σημυδας στις κουνιες των μωρων να μη
τα κλεψουν οι νεραιδες.Το αγαπημενο μανιταρι των νεραιδων,το κοκκινο με
τις ασπρες βουλες,φυτρωνει κατω πο τις σημύδες.

Σουρβια:Ενα δεντρο που αγαπουν οι νεραιδες.Προστατευει απο τις μαγισσες
και τα μοχθηρα πνευματα.Το ζελε απο τους καρπους του ειναι η αγαπημενη
τροφη των νεραιδων

Σκληθρα: Απο διαφορα μερη του δεντρου προερχονται κοκκινες,πρασινες και
καφε βαφικες υλες,που συμβολιζουν τη φωτια,το νερο και τη γη.Το ασπρο
ξυλο γινεται κοκκινο οταν κοπει και συνδεεται με το αιμα των
Δρυαδων.Λεγεται οτι οι προστατευτικες νεραιδες της σκληθρας μπορουν να
παρουν τη μορφη κορακιου.

Φουντουκια: Οι νεραιδες αγαπουν τις φουντουκιες.Τα μπουμπουκια των ανθων
τους ειναι ενα απο τα συστατικα της νεραιδαλοιφης και τα ξωτικα
χρησιμοποιουν τα κλαδακια τους για να φτιαξουν ραβδια.

ΚΟΥΜΑΡΙΑ










ΚΟΥΜΑΡΙΑ
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Ανήκει
στην οικογένεια των Ερεικοειδών (Ericaceae) και είναι αειθαλής
θάμνος ύψους 2-3 μ. ή σπανιότερα μικρό δέντρο. Είναι ένα
από τα κοινότερα είδη των μεσογειακών θαμνώνων. Είναι
μεσογειακό είδος, διαδεδομένο σε παράκτιες περιοχές της
ηπειρωτικής Ελλάδας και νησιά.
Έχει φύλλα επιμήκη
λογχοειδή ή ελλειψοειδή, μήκους έως 10εκ., με οδοντωτές
παρυφές. Τα άνθη έχουν συμπέταλη λευκή στεφάνη μήκους περίπου
1 εκ. και κρέμονται,θυμιζοντας καμπανουλες.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Οι καρποί
(κούμαρα) είναι δρύπη με κονδυλώματα, σφαιρικοί,
διαμέτρου 1,5-2 εκ., σαρκώδη με μικρές κωνικές προεξοχές, αρχικά
κίτρινοι και αργότερα κόκκινοι. Οι καρποί είναι
εδώδιμοι και χρησιμοποιούνται για την παρασκευή εξαιρετικού
τσίπουρου. Η συγκομιδή του όμως είναι επίπονη και έτσι
το ποτό σπανίζει πλέον. Είναι και η αγαπημένη τροφή του
αγριογούρουνου, που πέφτει «με τα μούτρα» στο φαΐ και
εκεί το πετυχαίνουν συνήθως οι παγάνες.
Τα πεντανόστιμα
κούμαρα είναι αγαπημένο φρούτο στη περιοχή της Μάνης και
σε όσους γνωρίζουν ότι τρώγονται.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Αφροξυλιά ή Κουφοξυλιά

Η Αφροξυλιά ή Κουφοξυλιά
είναι ιερό δένδρο για όλα τα
ξωτικά.
Συμβολίζει την Ζωή,
την Μακροβιότητα, την Δημιουργικότητα.








[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Η περιφημη Αφροξυλια

η μελια εχει πολλες "μαγικες" ιδιοτητες.μας τις προσεφεραν οι νεραιδες
γιατι μας αγαπουν και θελουν να μας βοηθησουν!!μια απο αυτες τις
ιδιοτητες ειναι οτι η μελια εχει εντομοαποθητικη δραση.
κοψτε λιγα φιλα μελιας και μουλιαστε τα σε νερο για μια μερα.μετα βαλτε
αυτο το νερο σε ειδικο μπουκαλι και ψεκαστε τα φυτα σας και τα λουλουδια
σας.....τερμα τα ενομα λοιπον με τον πιο φυσικο τροπο!!
να και μια φωτογραφια μελιας για να γνωρισετε το δεντρο.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Είναι το ιερότερο
δέντρο των Σκανδιναβικών λαών κ αγαπημένο των ξωτικών.
Όπου υπάρχουν συστάδες τέτοιων δέντρων κατοικούν νεράιδες.
Με την βελανιδιά κ την μουτζελια αποτελούν την νεραϊδένια τριάδα.
Ένα κλαδάκι από το καθένα από αυτά προστατεύει από τα κακά πνεύματα της
νύχτας αν τα δέσετε μεταξύ τους με κόκκινη κλωστή.

Λιόπρινο (Ηolly)








Το λιόπρινο ένα από
τα πιο γνωστά νεραϊδόδεντρα
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]για τις νεράιδες ο
καρπός του είναι από τους αγαπημένους και σαν φυτό τις προσελκύει
τους αρέσει να στολίζονται με τους κόκκινα “μηλαράκια” και με τους
άσπρους ανθούς του στολίζουν τα μαλλιά τους

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
είναι διακοσμητικό φυτό και κυρίως το συναντάμε στα γιορτινά τραπέζια
των Χριστουγέννων
μια και οι κόκκινοι καρποί του κάνουν ωραία
αντίθεση με το ζωντανό πράσινο χρώμα των φύλων του

ανθοφορεί τον Μάιο και
τον Ιούνιο
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]ο αρσενικός ανθός


[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]ο θηλυκός ανθός

Τώρα στις παραδόσεις και τους
μύθους των διάφορων λαών
το δέντρο του λιόπρινου συμβολίζει την αειθαλή πτυχή ολόκληρης της ζωής
για άλλους φέρνει καλή
τύχη και προστατεύει από τις αρνητικές δυνάμεις
σε άλλες παραδόσεις
συμβολίζει την μακροβιότητα της ζωής

Δαφνη








Δαφνη:
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Η Δάφνη ήταν μια νεαρή όμορφη νύμφη, κόρη του ποτάμιου θεού
Πηνειού. Ήταν κυνηγός και είχε αφιερώσει τη ζωή της στην Άρτεμη τη θεά
του κυνηγιού. Όπως η θεά έτσι και αυτή αρνιόταν να παντρευτεί. Την
περιτριγύριζαν πολλοί θαυμαστές αλλά αυτή τους απέρριπτε όλους, ακόμα
και τον ισχυρό γιο του Δία τον Απόλλωνα. Ο Απόλλωνας ερωτεύθηκε την
Δάφνη και όταν αυτή αρνήθηκε τις προτάσεις του την κυνήγησε ανάμεσα στα
δέντρα. Η Δάφνη φοβήθηκε και προσευχήθηκε στον πατέρα της να την
βοηθήσει. Τότε λοιπόν ο πατέρας της της είπε ότι θα την προστάτευε
μεταμορφώνοντάς την σε δέντρο που θα ρίζωνε στην όχθη του ποταμού του,
(την γνωστή μας δάφνη).Όταν ο Απόλλωνας ήρθε ψάχνοντας τη Δάφνη, ο
πατέρας της του είπε ότι μεταμορφώθηκε σε δέντρο. Ο Απόλλωνας τότε
έκοψε μερικά κλαδιά και έπλεξε ένα στεφάνι σε ανάμνηση της ομορφιάς της
και του έρωτά του για αυτήν. Ο Απόλλωνας έκανε τη δάφνη ιερό του φυτό.
Καθιέρωσε την απονομή δάφνινου στεφανιού στους πρωταθλητές και σε σε
όσους υπερείχαν σε διάφορα επίπεδα. Στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες
όλοι οι νικητές στεφανώνονταν με δάφνινο στεφάνι. [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Απολλων και Δαφνη

Σορβιά ( Sorbus)








Η Σορβιά είναι δέντρο που φυτρώνει στις πύλες των νεραϊδόκοσμων
φτάνει σε ύψος 15 μέτρων αλλά συναντιέται και σαν θάμνος,
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
τα άσπρα άνθη της κάθε Άνοιξη δίνουν ένα πολύ όμορφο θέαμα ανάμεσα στο
πράσινο φύλλωμα
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

οι πολύχρωμοι καρποί της σαρκώδης και με έντονα χρώματα κόκκινο,
κίτρινο, πορτοκαλί και καστανός τραβούν όλα τα ζώα του δάσους
και φυσικά τα αιθέρια όντα αγαπούν πολύ τέτοια δέντρα και τα θέλουν
κοντά τους!

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Δρυς (βελανιδιά)










[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Από τα πιο ιερά δέντρο για
τις νεράιδες σ’αυτό
κατοικεί η Δρυάδα η νεράιδα της βελανιδιάς και η φυλή της μικρά ξωτικά
που λέγονται «βελανιδοπαίδια».

Αν ποτέ βρεθείτε στο
δάσος και τα συναντήσετε αν σας προσφέρουν τον καρπό του δέντρου (βελανίδια)
για να τα φάτε μη το κάνετε!
είναι δηλητηριασμένα!

Η μυθολογία μας αυτές τις νεράιδες τις ονομάζει Δρυάδες ή Αμαδρυάδες
είναι Νύμφες των δασών.
Γεννιούνται μαζί με τις δρυς, από όπου παίρνουν και το όνομά τους (άμα +
δρυς),
μεγαλώνουν μαζί με τις δρυς και πεθαίνουν μαζί τους,
πίστευαν ότι όποιος προστατεύει και περιποιείται τις δρυς
κάνει πράξη ιερή και έχει την ευλογία των Νυμφών.
Αντίθετα, όταν κόβεται ή καταστρέφεται ένα δέντρο, η Νύμφη του δέντρου
πηγαίνει σε ένα άλλο
και από εκεί τιμωρεί τον αίτιο της καταστροφής.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Πολλές φορές όμως η Νύμφη προτιμά να γυρίζει
μέσα στο δάσος χωρίς να θέλει να κατοικίσει σε άλλο δέντρο
και τότε αυτήν την ονομάζανε
Δρυάς.
Από την εικασία αυτή
γεννήθηκε και η διαχωρισμός
ανάμεσα στις Δρυάδες και Αμαδρυάδες.
Οι Δρυάδες είναι περιπλανώμενες Νύμφες,
ενώ οι Αμαδρυάδες ζουν μαζί με το δέντρο και αποτελούν την ψυχή του.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Βατομουριά






[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Στη βατομουριά οι Νεράιδες
αρέσκονται να κοιμούνται στο φύλλωμά της.

Πλατάνι








[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Φλαμουριά








[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]