Το μαγικό τραγούδι της γης (Νεράιδες και επιστήμη).

Η εποχή που ζούμε χαρακτηρίσθηκε από μεγάλα άλματα της
επιστήμης και της τεχνολογίας. Μολονότι ποτέ δεν έπαψαν να απασχολούν
τον άνθρωπο τα μεταφυσικά ζητήματα, μολονότι πολλά παράξενα, περίεργα,
και ανεξήγητα φαινόμενα ζητούσαν απαντήσεις, η καθημερινή μας σκέψη
όφειλε, ως τώρα, να κινείται στα πλαίσια του ορθολογισμού και του
ρεαλισμού. Κάθε τι ξένο προς την επιστήμη -και μη εξηγήσιμο από τους
κανόνες της- αντιμετωπιζόταν με κυνισμό και ειρωνικά χαμόγελα από την
πλευρά των «ειδικών», αλλά χαρακτηριζόταν ταυτόχρονα και «γραφικό» από
την υπόλοιπη κοινωνία.

Ο καθημερινός άνθρωπος, «ξεκομμένος» από
τις διαδικασίες εξέλιξης της επιστήμης, αλλά καθημερινός καταναλωτής των
επιτευγμάτων της, την θεοποίησε κατά κάποιο τρόπο και ταυτόχρονα έπεσε
θύμα της. Ξέχασε την πνευματική του ταυτότητα και υπόσταση και
αφιερώθηκε σε μεγάλο βαθμό στην ύλη, με αποτέλεσμα να μειώσει ανάλογα
και την αντιληπτική του ικανότητα και συνείδηση. Για να γίνει κοινωνός
της νέας «θεότητας», που ακούει στο όνομα «επιστήμη», ο αγώνας για
επιβίωση και πνευματική εξέλιξη μετατράπηκε σε αγωνία κατάκτησης υλικών
αγαθών και τεχνολογίας.

Η ίδια η επιστήμη από την πλευρά της
επέδειξε ιδιαίτερη αλαζονεία, γνωρίζοντας όμως κατά βάθος την αδυναμία
της να χειριστεί και να βρει ικανοποιητικές απαντήσεις για όλα. Συνέχισε
να εξελίσσεται και αναίρεσε βασικά της θεωρήματα, κανόνες και δόγματα. Η
εξέλιξη αυτή και οι νεότερες εκτιμήσεις κατάφεραν να διευρύνουν τα όρια
της τόσο πολύ, που πλέον πέφτουν τα τείχη που τη χώριζαν από τη
μεταφυσική.

Σήμερα, μέσα από την κβαντική φυσική, έρχεται η
επιστήμη να δώσει μια νέα διάσταση στον κόσμο μας. Έρχεται να μιλήσει
για μια εναλλακτική θεώρηση των πραγμάτων και να δώσει νέες διαστάσεις
σε πολλά μεταφυσικά ερωτήματα, αλλά και στην ίδια μας την αντίληψη για
την πραγματικότητα. Έρχεται να ξαναζευγαρώσει την ύλη με το πνεύμα, την
επιστήμη με τη μεταφυσική, την πραγματικότητα με τον μύθο, τη συνείδηση
και την ψυχή, με τη λογική. Και προ πάντων έρχεται να δώσει ένα
ελπιδοφόρο μήνυμα στον άνθρωπο: ο κόσμος μας δεν οδεύει προς στην
καταστροφή, αλλά συνεχίζοντας την πορεία του στο μαγικό ταξίδι που κάνει
εδώ και αιώνες, κατευθύνεται σε μια νέα εποχή διεύρυνσης της
συνείδησης. Το όχημα για το ταξίδι αυτό είναι ο ίδιος ο πλανήτης μας. Η
ίδια η Γη μας, μας προετοιμάζει για τις αλλαγές που πρόκειται να γίνουν
και μας αφυπνίζει ακούραστη με το μαγικό τραγούδι της...

Για να
δούμε αυτό το μαγικό ταξίδι θα πρέπει να γυρίσουμε χιλιάδες χρόνια πίσω,
στην εποχή που η ανθρωπότητα μετρούσε στις τάξεις της νεράιδες,
συλφίδες, νάνους και ξωτικά...

Μη βιαστείτε να σκεφτείτε πως δεν
έχουν καμία σχέση οι νεράιδες και τα ξωτικά με την επιστήμη, γιατί θα
εκπλαγείτε από την κβαντική φυσική και τις απόψεις της.

Ζουν οι
νεράιδες, τα ξωτικά και οι νάνοι, που όλοι μας γνωρίζουμε από την
παιδική μας ηλικία, μόνο στον κόσμο των μύθων;

Για πολύ καιρό
χαρακτηρίζαμε τις διηγήσεις για αυτές τις οντότητες, και τις προφορικές
παραδόσεις για συναντήσεις ανθρώπων με αυτές, σαν φανταστικές ιστορίες.
Στην Βαυαρία όμως, ακόμη και σήμερα αφήνουν τρόφιμα μπροστά σε σπηλιές
όπου πιστεύουν πως ζουν οι νάνοι. Στην δε Ισλανδία, όσο απίστευτο και να
μας ακούγεται, γνωρίζουν πως μοιράζονται τη χώρα τους με ένα δεύτερο,
αόρατο για τους περισσότερους, πολιτισμό, ο οποίος παρεμβαίνει δραστικά
κάθε φορά που απειλείται ο χώρος τους. Και η μοντέρνα φυσική όμως
δέχεται, «πως πράγματι είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιες οντότητες,
ακόμη και με υλικό σώμα, οι οποίες να είναι αόρατες για τα δικά μας
μάτια.»*

(Μάλιστα υπάρχει βάσιμη υποψία, πως η ενέργεια αυτών των
οντοτήτων θα πρέπει να κυμαίνεται στον τομέα των συχνοτήτων της
ακτινοβολίας χ (Röntgen), διότι μηχανήματα που κάνουν χρήση της, δεν
λειτουργούν σε περιοχές όπου ζουν, όπως π.χ. σε συγκεκριμένες τοποθεσίες
του Reykjavik, την πρωτεύουσα της Ισλανδίας.)

Σε μεγάλο αριθμό
προφορικών παραδόσεων, ιερών γραφών, αλλά και μύθων συναντάμε περιγραφές
«ιπτάμενων καραβιών», μυστήριων οντοτήτων, που κατεβαίνουν από τον
ουρανό και «επισκέψεων» ξένων διανοιών, που εγκαθίστανται εδώ στη Γη.
Βέβαια σύμφωνα με αυτές, ζουν χωρισμένοι από την υπόλοιπη ανθρωπότητα,
έτσι ώστε να μην μπορούμε να τους αντιληφθούμε. Πέρα από αυτά, έχουμε
και φαινόμενα εξαφάνισης ολόκληρων λαών, όπως για παράδειγμα την
εξαφάνιση των Μάγια, που είναι ένα άλυτο μυστήριο για την επιστήμη της
Ιστορίας.
Τι είδους διαχωρισμός μπορεί να είναι αυτός, ο οποίος να
κάνει αόρατο για εμάς ένα ολόκληρο πολιτισμό?

Η Γερμανίδα φυσικός
Grazyna Fosar και ο μαθηματικός Franz Bludorf λένε, πως μια πολύ πιθανή
εξήγηση είναι, να είχαν φτάσει σε ένα τέτοιο επίπεδο συνείδησης, που να
ανέβασαν το ενεργειακό τους δυναμικό στο επόμενο κβαντικό στρώμα και να
έγιναν αόρατοι για τους εναπομείναντες. Κάτι τέτοιο θεωρείται σήμερα
πραγματικά πιθανό μέσα από συγκεκριμένες ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες.

Οι
ονομασίες «νεράιδες» και «ξωτικά», δόθηκαν ούτως ή άλλως σε εποχές όπου
οι αναμνήσεις γι' αυτές τις οντότητες είχαν ήδη ξεθωριάσει. Υπάρχουν
πανάρχαιες αυθεντικές παραδόσεις, οι οποίες αναφέρονται σε εποχές, όπου
όλοι αυτοί οι «λαοί» ζούσαν, ορατοί, ανάμεσα στους ανθρώπους.
Επιστήμονες επιβεβαιώνουν, πως πολλές από αυτές τις παραδόσεις, εν μέρει
τουλάχιστον, αναπαράγουν αποδεδειγμένα ιστορικά γεγονότα, τα οποία θα
πρέπει να χρονολογούνται στην εποχή του 8ου αιώνα π.Χ. Σύμφωνα με τις
παραδόσεις, οι οντότητες αυτές δεν είχαν καμία σχέση με τις νεράιδες των
παραμυθιών, αλλά ήταν εντελώς φυσιολογικοί άνθρωποι ή τουλάχιστον
έμοιαζαν ανθρώπινοι σε μεγάλο βαθμό, με τη διαφορά ότι κατείχαν μία
υψηλά ανεπτυγμένη γνώση.

Στην κέλτικη παράδοση της Ιρλανδίας
βρίσκουμε στοιχεία για τη χρήση τεχνικών ελέγχου του καιρού και του νου
με βάση συγκεκριμένες συχνότητες (άρα δεν αποτελούν μοντέρνες
εφευρέσεις). Βέβαια δεν βρίσκουμε ακριβώς την σημερινή εξωτική ορολογία
«μεταβλητές ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες», αλλά αναφέρεται πως οι λαοί
αυτοί είχαν «μαγικά τραγούδια», -τα τραγούδια είναι...συχνότητες- τα
οποία χρησιμοποιούσαν για να καλέσουν τον «δρυϊδικό άνεμο» ή να
μπερδέψουν τις αισθήσεις και την αντίληψη του εχθρού. Ο L.Bernard,
αναφέρει χαρακτηριστικά, πως οι λαοί της Γαλατίας και της Αγγλίας
πίστευαν, πως μπορούσαν να προκαλούν θύελλες και τρικυμίες σύμφωνα με τη
θέληση τους.

Μη βιαστείτε να σκεφτείτε, πως κάτι τέτοιο δεν
είναι εφικτό, γιατί και η σημερινή επιστήμη, έχει καταφέρει να ξαναβρεί
τέτοιου είδους τεχνικές ελέγχου.

Ακριβής αναλύσεις των καιρικών
συνθηκών του Αυγούστου του 2002 έδειξαν, πως πριν τις καταστροφικές
πλημμύρες στην Ευρώπη, που έφτασαν από τη Μαγιόρκα μέχρι την Τσεχία και
τη Γερμανία, προηγήθηκαν αφύσικες ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες στην
ατμόσφαιρα. «Τέτοιες συχνότητες για τον "τηλεκατευθυνόμενο" έλεγχο του
καιρού, έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει π.χ. το "ερευνητικό πρόγραμμα"
HAARP, το οποίο είναι στην πραγματικότητα ένα επικίνδυνο οπλικό σύστημα,
που έχει απασχολήσει ήδη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο. Στις
συχνότητες που χρησιμοποιούνται, είναι δεκτικός και ο ανθρώπινος
εγκέφαλος. Με τη βοήθεια τους μπορεί να πραγματοποιηθεί έντονη
χειραγώγηση και διατάραξη της ανθρώπινης συνείδησης και αντίληψης.»*

Κανείς
δεν γνωρίζει τι επιπτώσεις θα έχει μελλοντικά η χρήση αυτών των
συχνοτήτων, αλλά γνωρίζουμε τι συνέβη στο παρελθόν: πριν από περίπου
3000 χρόνια, εξαφανίστηκε ο λαός των ξωτικών.

Στο κέλτικο «Βιβλίο
των Κατακτήσεων» - "Leadhar Gadh'ala 'Erenn"- περιγράφεται με κάθε
λεπτομέρεια ο πόλεμος ανάμεσα στο κέλτικο Βασίλειο της Ισπανίας και τον
λαό των Tuatha De Danann, που ζούσε στην "Ynis Elga", τη σημερινή
Ιρλανδία. Όταν ο βασιλιάς Emer Donn έφτασε με τα καράβια του στις ακτές
της Ιρλανδίας και την απειλούσε, οι Tuatha de Danan, με τους
παντοδύναμους δρυΐδες τους, προκάλεσαν μ' ένα «μαγικό τραγούδι» τον
δρυϊδικό άνεμο και έσπρωξαν τα καράβια των Κελτών μακριά στην ανοιχτή
θάλασσα. Οι Κέλτες υποψιάστηκαν πως έγινε χρήση δρυϊδικής μαγείας και
απάντησαν με ένα μαγικό τραγούδι, το οποίο αμέσως ησύχασε τον άνεμο και
τη θάλασσα. Ένας νέος άνεμος βύθισε το πλοίο του κέλτη βασιλιά, αλλά οι
υπόλοιποι κατάφεραν να φτάσουν στην ακτή, αφού πρώτα απάγγειλε ο βάρδος
Amergin ένα δεύτερο μαγικό τραγούδι, το οποίο έλυσε εντελώς τα μάγια των
Tuatha de Danan. Στην μάχη στην Tailtiu, τη σημερινή Teltown στο Meath,
νίκησαν οι Κέλτες το λαό των ξωτικών και τον αρχηγό του στρατού τους
Mananan. Ο Mananan πρόλαβε όμως να συμβουλεύσει του μαχητές του, να
διασκορπιστούν να και εγκατασταθούν στους λόφους και τα λιβάδια της
Ιρλανδίας. Με το feth fiada, ένα μαγικό τραγούδι, τους έκανε αόρατους.
Οι δε Κέλτες κατακτητές που κατέλαβαν την Τάρα, είναι οι κάτοικοι της
Ιρλανδίας μέχρι σήμερα.
Δεν υπάρχουν ιστορικά ντοκουμέντα για αυτή την κέλτικη
εισβολή. Γνωρίζουμε όμως πως οι Κέλτες δεν είναι αυτόχθονος πληθυσμός
της Ιρλανδίας, αλλά έφτασαν εκεί γύρω στον 8ο αιώνα π.Χ. Όπως στην
Αγγλία και τη Βρετάνη, δεν βρήκαν ακατοίκητο έδαφος, αλλά υψηλά
ανεπτυγμένους πολιτισμούς, των οποίων τα ονόματα δεν γνωρίζει κανείς
σήμερα. Γνωρίζουμε όμως τις υπέροχες μεγαλιθικές εγκαταστάσεις που
άφησαν: την Τάρα και το Newgrane στην Ιρλανδία, το Stonehenge και το
Avebury στην Αγγλία, το Carnac, το Chateau de Bu και το Roche de Treal
στη Βρετάνη. Όλα αυτά τα μνημεία υπήρχαν πολύ πριν την άφιξη των Κελτών
στις περιοχές αυτές. Οι Κέλτες απλά συνέχισαν να τα χρησιμοποιούν
αφομοιώνοντας ακόμη και το δρυϊδισμό των κατακτημένων λαών.

Στο
«Βιβλίο των Κατακτήσεων» αναφέρεται πως μετά τον κατακλυσμό (10.000 π.Χ.
περίπου) έφτασαν στην Ιρλανδία, 5 διαδοχικά κύματα εποίκισης, όπου το
5ο αφορά την άφιξη του κέλτικου λαού των Γαλατών. Πριν από αυτούς,
κάτοικοι του νησιού ήταν οι Tuatha de Danan, ο λαός της Θεάς Dana, η
οποία σύμφωνα με την ιρλανδική μυθολογία ήταν η Αφέντρα του λαού των
ξωτικών. Οι Tuatha de Danan, δεν ήταν λοιπόν άλλοι από το μυθικό λαό των
ξωτικών, οι οποίοι βέβαια δεν ήταν αόρατοι.

Μία μοντέρνα
ερμηνεία της παραπάνω ιστορίας, θα μπορούσε να λέει, πως οι Tuatha de
Danan, μετά από τη μάχη στο Tailtiu πέρασαν συλλογικά σε μία άλλη
διάσταση και μ' αυτό τον τρόπο έγιναν αόρατοι για τους Κέλτες. Δεν
εννοούμε μια μετάβαση στον "άλλο κόσμο", το θάνατο, αφού στο μύθο λέει
ξεκάθαρα, πως εγκαταστάθηκαν στους λόφους και τις πεδιάδες της
Ιρλανδίας. Όπως φαίνεται κατοικούν από τότε ταυτόχρονα δύο πολιτισμοί
στην Ιρλανδία: οι Κέλτες, από τους οποίους κατάγονται οι σημερινοί
Ιρλανδοί, και ο λαός των ξωτικών, ο οποίος με τη βοήθεια του feth fiada,
έφτασε σε ένα άλλο επίπεδο συνείδησης και αορατότητα (συνειδησιακό άλμα
που προκάλεσε μία ειδική συχνότητα Wink

»*

Αν και κομμάτι της
κέλτικης μυθολογίας, περιγράφει ξεκάθαρα έναν πόλεμο που δεν ήταν μόνο
συμβατικός. Ήταν περισσότερο ένας ψυχολογικός πόλεμος που διεξαγόταν με
τη χρήση «μαγικών τραγουδιών». Το βασικό όπλο της μάχης, ο δρυϊδικός
άνεμος, δεν ήταν πρωτόγονα μαγικά ούτε και προκλήθηκε από κάποια
θεότητα. Αντίθετα μάλιστα αναγνωρίστηκε ως τεχνητός από τους ίδιους τους
κέλτες εισβολείς. Ο Jean Markale, αναγνωρισμένος Γάλλος ερευνητής σε
θέματα των Κελτών, αναφέρει πως δρυϊδικός άνεμος ήταν σε θέση να
προκαλεί σύγχυση στα πνεύματα των εχθρών, ώστε άρχιζαν να πολεμούν
μεταξύ τους.

-Όμοια τεχνολογία που προκαλεί παράκρουση αναφέρεται
και στην ελληνική μυθολογία με τη χρήση της Αιγίδας, που προκαλούσε
φόβο, τρόμο, φρενίτιδα και φυγή των εχθρών. Όποιος τη χειριζόταν γινόταν
αόρατος.-

Ο Ιούλιος Καίσαρας -βασική ιστορική πηγή- αναφέρεται
με δέος στις επικλήσεις των εχθρικών δρυΐδων. Οι ρωμαίοι, που είχαν
κατακτήσει όλο τον τότε γνωστό κόσμο, δεν θα είχαν φοβηθεί σίγουρα τις
κραυγές κάποιων βάρβαρων Γαλατών. Πιο πιθανό μοιάζει, να επιδρούσε άμεσα
ο δρυϊδικός άνεμος στη συνείδηση των ρωμαίων.

Άλλο παράδειγμα
έχουμε στο μύθο της πολιορκίας του Druim Damhgair. Ο μύθος αυτός μιλά
για τον πόλεμο του βασιλιά Cormac της Τάρα εναντίον του Munster. -Αν και
η ιστορικότητα του πολέμου αμφισβητείται από πολλούς, κάποιοι ιστορικοί
τον τοποθετούν στον 3ο αιώνα π.Χ.- Ο βασιλιάς του Munster είχε στο
πλευρό του έναν πολύ ισχυρό Δρυΐδη, τον Mog Roth ("υπηρέτη του τροχού»),
ο οποίος είχε στην κατοχή του ένα τεράστιο τροχό, το «Roth Fail»
(«τροχό του φωτός»), με τον οποίο μπορούσε να προκαλεί μεγάλες
καταστροφές. Ήταν αυτός ο τροχός μία ηλεκτρομαγνητική κεραία, η οποία
παρήγαγε τεχνητούς κεραυνούς και άρα κύματα της συχνότητας Schumann;

O
Mog Ruith κατασκεύασε επίσης μία μαγική σφαίρα από δόρατα, τα οποία
ζύμωσε με βούτυρο. Αυτή η σφαίρα εξερράγη σαν τρομακτικός κεραυνός,
σταμάτησε τον δρυϊδικό άνεμο των αντιπάλων, κάνοντας τους να το βάζουν
στα πόδια σαν τρελοί και τον κατηύθυνε προς τους βασιλείς, οι οποίοι
μαρμάρωσαν σε πέτρα.

Οι Κέλτες σίγουρα δεν είχαν γνώσεις
μοντέρνας φυσικής.

Έχοντας υπόψη πως οι μύθοι περιγράφουν κάποια
γεγονότα από την πλευρά των αμύητων ή είναι μία περιγραφή γεγονότων που
απευθύνεται σε αμύητους, βλέπουμε τον ιρλανδό Δρυΐδη να εκπέμπει με ένα
τεχνητό κεραυνό -το δόρυ στην κέλτικη μυθολογία συμβολίζει τον κεραυνό-
ένα δυνατό κύμα από συχνότητες Schumann, οι οποίες διατάραξαν τις
αισθήσεις των μαχητών και ακινητοποίησαν τους βασιλείς -πιθανόν μέσω
κυμάτων που επιδρούν κατασταλτικά στις συχνότητες του ανθρώπινου
εγκεφάλου.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Απο Μαγεια και γνωση...