Χαλίλ Γκιμπράν. Ενας θεοσοφικός ποιητής.

Αγαπη.

Tότε η Αλμήτρα είπε: Μίλησε μας για την Αγάπη.
Κι εκείνος, ύψωσε το κεφάλι του κι αντίκρισε το λαό κι απλώθηκε βαθιά
ησυχία.
Και με φωνή μεγάλη είπε:
Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την, Μόλο που τα μονοπάτια της είναι
τραχιά κι απότομα.
Κι όταν τα φτερά της σε αγκαλιάσουν, παραδώσου, μόλο που το σπαθί
που είναι κρυμμένο ανάμεσα στις φτερούγες της, μπορεί να σε πληγώσει.
Κι όταν σου μιλήσει, πίστεψε την, μ' όλο που η φωνή της μπορεί να
διασκορπίσει τα όνειρά σου
σαν το βοριά που ερημώνει τον κήπο.
Γιατί όπως η αγάπη σε στεφανώνει, έτσι και θα σε σταυρώσει.
Κι όπως είναι για το μεγάλωμα σου, είναι και για το κλάδεμά σου.
Κι όπως ανεβαίνει ως την κορφή σου και χαϊδεύει τα πιο τρυφερά κλαδιά
σου που τρεμοσαλεύουν στον ήλιο,
Έτσι κατεβαίνει κι ως τις ρίζες σου και ταράζει την προσκόλληση τους στο
χώμα.
Σα δεμάτια σταριού σε μαζεύει κοντά της.
Σε αλωνίζει για να σε ξεσταχιάσει.
Σε κοσκινίζει για να σε λευτερώσει από τα φλούδια σου.
Σε αλέθει για να σε λευκάνει.
Σε ζυμώνει ώσπου να γίνεις απαλός.
Και μετά σε παραδίνει στην ιερή φωτιά της για να γίνεις ιερό ψωμί για
του Θεού το άγιο δείπνο.
Όλα αυτά θα σου κάνει η αγάπη για να μπορέσεις να γνωρίσεις τα μυστικά
της καρδιάς σου
και με τη γνώση αυτή να γίνεις κομμάτι της καρδιάς της ζωής.
Αλλά αν από το φόβο σου, γυρέψεις μόνο την ησυχία της αγάπης και την
ευχαρίστηση της αγάπης,
Τότε, θα ήταν καλύτερα για σένα να σκεπάσεις τη γύμνια σου και να βγεις
έξω από το αλώνι της αγάπης.
Και να σταθείς στον χωρίς εποχές κόσμο όπου θα γελάς, αλλά όχι με
ολάκερο το γέλιο σου και θα κλαις,
αλλά όχι με όλα τα δάκρυά σου.
Η αγάπη δε δίνει τίποτα παρά μόνο τον εαυτό της και δεν παίρνει τίποτα
παρά από τον εαυτό της.
Η αγάπη δεν κατέχει κι ούτε μπορεί να κατέχεται, γιατί η αγάπη αρκείται
στην αγάπη.
Όταν αγαπάς, δε θα 'πρεπε να λες: "Ο Θεός είναι στην καρδιά μου",
αλλά μάλλον "Εγώ βρίσκομαι μέσα στην καρδιά του Θεού".
Και μη πιστέψεις ότι μπορείς να κατευθύνεις την πορεία της αγάπης,
γιατί η αγάπη, αν σε βρει άξιο, θα κατευθύνει εκείνη τη δική σου πορεία.
Η αγάπη δεν έχει καμιά άλλη επιθυμία εκτός από την εκπλήρωσή της.
Αλλά αν αγαπάς κι είναι ανάγκη να έχεις επιθυμίες, ας είναι αυτές οι
επιθυμίες σου:
Να λιώσεις και να γίνεις σαν το τρεχούμενο ρυάκι που λέει το τραγούδι
του στη νύχτα.
Να γνωρίσεις τον πόνο της πολύ μεγάλης τρυφερότητας.
Να πληγωθείς από την ίδια την ίδια τη γνώση σου της αγάπης. Και να
ματώσεις πρόθυμα και χαρούμενα.
Να ξυπνάς την αυγή με καρδιά έτοιμη να πετάξει και να προσφέρεις
ευχαριστίες για μια ακόμα μέρα αγάπης.
Να αναπαύεσαι το μεσημέρι και να στοχάζεσαι την έκσταση της αγάπης.
Να γυρίζεις σπίτι το σούρουπο με ευγνωμοσύνη στην καρδιά
Και ύστερα να κοιμάσαι με μια προσευχή για την αγάπη που έχεις στην
καρδιά σου
και μ' έναν ύμνο δοξαστικό στα χείλη σου.

Γκιμπράν Χαλίλ


[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Ο φίλος σας είναι η εκπλήρωση των αναγκών σας.
Είναι το χωράφι που εσείς σπέρνετε με αγάπη και θερίζετε με ευγνωμοσύνη.
Και είναι το τραπέζι σας και το παραγώνι σας.
Γιατί πηγαίνετε στο φίλο με την πείνα σας, και τον αναζητάτε για τη
γαλήνη σας.
Όταν ο φίλος σας εκφράζει τις σκέψεις του, δε φοβάστε το όχι στη δική
σας σκέψη, ούτε αποσιωπάτε το ναι.
Και όταν εκείνος είναι σιωπηλός, η καρδιά σας δεν παύει για ν' ακούσει
την καρδιά του.
Γιατί στη φιλία, όλες οι σκέψεις, όλες οι επιθυμίες, όλες οι προσδοκίες
γεννιούνται
και μοιράζονται χωρίς λέξεις, με χαρά που είναι άφωνη.
Όταν χωρίζεσαι από το φίλο σου, δε λυπάσαι, γιατί αυτό που αγαπάς πιο
πολύ σ' αυτόν
μπορεί να είναι πιο φανερό στην απουσία του, όπως ο ορειβάτης βλέπει πιο
καθαρά το βουνό από την πεδιάδα.
Και μη βάζετε κανένα σκοπό στη φιλία εκτός από το βάθαιμα του πνεύματος.

Γιατί η αγάπη που γυρεύει κάτι άλλο εκτός από την αποκάλυψη του δικού
της μυστηρίου
δεν είναι αγάπη παρά ένα δίχτυ που ρίχνεται στη θάλασσα και μόνο το
ανώφελο θα πιάσει.
Και δίνετε το καλύτερο εαυτό σας στο φίλο σας. αφού θα γνωρίσει την
άμπωτη του κυμάτου σας,
δώστε του να γνωρίσει και την παλίρροιά του.
Είναι ο φίλος σας κάτι που θα έπρεπε να γυρεύετε όταν έχετε ώρες που
θέλετε να σκοτώσετε;
Καλύτερα να γυρεύετε το φίλο σας πάντα όταν έχετε ώρες να ζήσετε.
Γιατί έργο του φίλου σας είναι να εκπληρώσει τις ανάγκες σας, αλλά όχι
να γεμίσει το κενό σας.
Και μέσα στη γλύκα της φιλίας κάνετε να υπάρχει γέλιο, και μοίρασμα
χαράς.
Γιατί στις δροσοστάλες των μικρών πραγμάτων η καρδιά βρίσκει την
καινούργια αυγή της και ξανανιώνει.

Οι καρδιές σας γνωρίζουν σιωπηλά τα μυστικά των ημερών και των νυχτών.
Αλλά τ' αφτιά σας διψούν για τον ήχο της γνώσης της καρδιάς σας.
Θέλετε να γνωρίσετε με λόγια αυτό που γνωρίζετε από πάντα στη σκέψη.
Θέλετε ν' αγγίξετε με τα δάχτυλά σας το γυμνό σώμα των ονείρων σας.
Και είναι καλό που το θέλετε.
Το κρυφό πηγάδι της ψυχής σας πρέπει να αναβλύσει και να τρέξει
κελαρύζοντας προς τη θάλασσα.
Και ο θησαυρός του άπειρου βάθους σας πρέπει να αποκαλυφθεί στα μάτια
σας.
Δεν πρέπει όμως να υπάρχουν ζυγαριές για να ζυγίζουν τον άγνωστο θησαυρό
σας.
Και μη μετράτε τα βάθη της γνώσης σας με το βυθομετρικό κοντάρι ή το
σχοινί.
Γιατί ο εαυτός είναι μια θάλασσα απεριόριστη και άμετρη.
Μη λέτε, "Βρήκα την αλήθεια", αλλά να λέτε, "Βρήκα μιαν αλήθεια".
Μη λέτε, "Βρήκα το μονοπάτι της ψυχής",
αλλά να λέτε, "Συνάντησα την ψυχή που περπατούσε στο μονοπάτι μου".
Γιατί η ψυχή περπατά πάνω σ' όλα τα μονοπάτια.
Η ψυχή δεν περπατά πάνω σε μια γραμμή, ούτε μεγαλώνει σαν καλάμι.
Η ψυχή ξεδιπλώνεται, όπως ο λωτός με τα αναρίθμητα πέταλα.

Γκιμπραν Χαλίλ.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Και μια γυναίκα μίλησε και είπε, Μίλησέ μας για τον Πόνο.
Και κείνος αποκρίθηκε:
Ο πόνος σας είναι το σπάσιμο του οστράκου που περικλείει τη γνώση σας.
Όπως το τσόφλι του καρπού πρέπει να σπάσει, για να βγει η καρδιά του στο
φως του ήλιου,
έτσι κι εσείς πρέπει να γνωρίσετε τον πόνο.
Κι αν μπορούσατε να κρατάτε στην καρδιά σας το θαυμασμό για τα
καθημερινά θαύματα της ζωής σας.
Ο πόνος δε θα σας φαινόταν λιγότερο θαυμαστός από τη χαρά σας.
Και θα δεχόσαστε τις εποχές της καρδιάς σας, όπως δέχεστε από πάντα τις
εποχές που περνούν πάνω από τα χωράφια σας.
Και θα παρατηρούσατε με ηρεμία τους χειμώνες της θλίψης σας.
Πολλούς από τους πόνους σας τους διαλέγετε μονάχοι.
Είναι το πικρό φάρμακο που μ' αυτό ο γιατρός που είναι μέσα σας
θεραπεύει τον άρρωστο εαυτό σας.
Γι' αυτό, να εμπιστεύεστε το γιατρό, και να πίνετε το φάρμακό του,
σιωπηλά και ήρεμα.
Γιατί το χέρι του, αν και βαρύ και σκληρό, οδηγείται από το τρυφερό χέρι
του Αόρατου,
Και η κούπα που σας δίνει, μ' όλο που καίει τα χείλη σας, είναι
φτιαγμένη από τον πηλό
που ο μεγάλος Αγγειοπλάστης μούσκεψε με τα δικά του άγια δάκρυα.

Γκιμπραν Χαλίλ

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Πρόσεξε τις σκέψεις σου-γίνονται λόγια
Πρόσεξε τα λόγια σου-γίνονται πράξεις
Πρόσεξε τις πράξεις σου-γίνονται συνήθειες
Πρόσεξε τις συνήθειές σου-γίνονται χαρακτήρας
Πρόσεξε το χαρακτήρα σου-γίνεται η μοίρα σου.

Χαλιλ γκιμπραν

Επτά φορές περιφρόνησα την ψυχή μου: * Την πρώτη φορά όταν την είδα να
δειλιάζει
μπροστά στη λαχτάρα της να φτάσει στα
ύψη.


*


Τη δεύτερη φορά όταν την είδα να
κουτσαίνειμπροστά στους ανάπηρους.


*


Την τρίτη φορά όταν της δόθηκε να
διαλέξει ανάμεσα στο δύσκολο και το εύκολο και εκείνη διάλεξε το εύκολο.


*


Την τέταρτη φορά όταν έκανε κάποιο
κακό
και παρηγορήθηκε με το ότι και οι
άλλοι κάνουν κακό.*


Την πέμπτη φορά όταν ανέχτηκε από
αδυναμία
και δικαιολόγησε την ανοχή της
σα δύναμη.*


Την έκτη φορά όταν περιφρόνησε την
ασχήμια κάποιου προσώπου και δεν ήξερε ότι αυτό το πρόσωπο
ήταν μια από τις δικές της μάσκες.


*


Και την έβδομη φορά όταν τραγούδησε
τραγούδι επαίνου και το θεώρησε αρετή.








χαλιλ γκιμπραν.

Μίλησε μας για τη διδαχή.[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]


Και εκείνος είπε:


Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί ν'
αποκαλύψει σε εσάς τίποτε άλλο εκτός από εκείνο που βρίσκεται κιόλας
μισοξύπνιο στη χαραυγή της γνώσης σας.


Ο δάσκαλος που περιδιαβάζει στη
σκιά του ναού, ανάμεσα στους μαθητές του, δεν δίνει από τη σοφία του,
αλλά μάλλον από την πίστη και την αγάπη του.


Αν είναι πραγματικά σοφός, δεν σας
προσκαλεί να μπείτε στο σπίτι της σοφίας του, αλλά μάλλον σας οδηγεί
στο κατώφλι του δικού σας ναού.


Ο αστρονόμος μπορεί να σας μιλήσει
για τη γνώση που έχει για το διάστημα, αλλά δεν μπορεί να σας δώσει τη
γνώση του.


Ο μουσικός μπορεί να σας
τραγουδήσει για τον ρυθμό που υπάρχει σε ολόκληρο το διάστημα, αλλά δεν
μπορεί να σας δώσει το αυτί που συλλαμβάνει το ρυθμό, ούτε τη φωνή που
τον αντιλαλεί.


Κι εκείνος που είναι έμπειρος στην
επιστήμη των αριθμών, μπορεί να σας πει για τα μέτρα και τα σταθμά,
αλλά δεν μπορεί να σας οδηγήσει στην περιοχή τους.


Γιατί το όραμα ενός ανθρώπου δεν
μπορεί να δανείσει τα φτερά του στον άλλο άνθρωπο.


Και όπως καθένας από εσάς στέκεται
μόνος στη γνώση του θεού, έτσι πρέπει καθένας από σας να είναι μόνος
στη δική του γνώση για το θεό και στη δική του κατανόηση της γης.




χαλιλ γκιμπραν